قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ

وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ رَّبَّنَا

عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ﴿۴﴾



مکارم: براي شما تاسي نيكي در زندگي ابراهيم و كساني كه با او بودند وجود داشت، هنگامي كه به قوم مشرك خود گفتند:

ما از شما و آنچه غير از خدا مي‏پرستيد بيزاريم، ما نسبت به شما كافريم، و ميان ما و شما عداوت و دشمني هميشگي آشكار شده است،

و اين وضع همچنان ادامه دارد تا به خداي يگانه ايمان بياوريد، جز آن سخن ابراهيم كه به پدرش (عمويش آزر) وعده داد

كه براي تو طلب آمرزش مي‏كنم، و در عين حال در برابر خداوند براي تو مالك چيزي نيستم. پروردگارا! ما بر تو توكل كرده‏ ايم، و به سوي تو بازگشتيم، و سرانجام همه به سوي تو است.


رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۵﴾

فولادوند: پروردگارا ما را وسيله آزمايش [و آماج آزار] براى كسانى كه كفر ورزيده‏ اند مگردان و بر ما ببخشاى كه تو خود تواناى سنجيده ‏كارى

مکارم: پروردگارا! ما را مايه گمراهي كافران قرار مده، و ما را ببخش اي پروردگار ما كه تو عزيز و حكيمي.

خرمشاهی: پروردگارا ما را زيردست كافران مگردان و ما را بيامرز، پروردگارا تويى كه پيروزمند فرزانه‏اى‏


لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿۶﴾

فولادوند: قطعا براى شما در [پيروى از] آنان سرمشقى نيكوست [يعنى] براى كسى كه به خدا و روز بازپسين اميد مى‏ بندد و هر كس روى برتابد [بداند كه] خدا همان بى‏ نياز ستوده[صفات] است

كلمات كليدي:ابراهيم اسوه برائت عداوت كافر

ایه ۴سوره میفرماید：بیزاری از کفار ومشرکان را ازحضرت ابراهیم ویارانش بیاموزید…هنگامی که حضرت ابراهیم پایداری پدر را به کفرو شرک دید واز هدایت او مایوس شد از او دوری جست واستغفار برای او وعده ای بود که به پدر داد تا زمینه بازگشت او را فراهم سازد…

درقران دو مرد ودو زن به عنوان الگوی مومنان معرفی شده اند：از مردان یکی حضرت ابراهیم ع و دیگری پیامبر اسلام است و از زنان یکی همسر فرعون ودیگری حضرت مریم است

"ایه ۶سوره ممتحنه：این ایه بر روی همان مطلبی تکیه میکند که در ایه نخست بر ان تکیه شده بود طرح دوستی با دشمنان خدا انها را تقویت میکند وقوتشان باعث شکست خود شماست٠

تفسیرنور

با تشکر از خانم راحله جهانی در تهیه پست

شعری در وصف آیه چهارم سوره ممتحنه،
الا مومنان به پروردگار
شما را چه نیکو ست اینگونه کار
که خود بر خلیل و بر اصحاب وی
ره اقتدا را نمایید طی
که گفتند بر مردم بت پرست
بدان قوم بدکار و ناچیز و پست
که ما زین بتانی که جای خدا
پرستش نمایید غرق خطا
تنفر بجوییم از جان و دل
که هستید روز قیامت خجل
نماییم انکارتان پایدار
عداوت بود بین ما برقرار
مگر مومن آیید بر کبریا
که تنها الهست ، یکتا خدا
بگفتا خلیل این سخن بر پدر
اگر مومن آیی به رب بشر
برای تو از درگه لطف رب
کنم بخشش و مغفرت را طلب
وگرنه مرا نیست دیگر سزا
که از قهر ایزد رهانم تو را
به یزدان بگفت این سخن را ز نو
توکل نمودیم تنها به تو
نهادیم روی از همه بر درت
همه بازگردند اندر برت

ارسال کننده:خانم سارا نگار

با سلام.

اگر بخواهیم صفحه اول سوره ممتحنه را در چند جمله خلاصه کنیم،اینطور میتوان گفت:

ای مسلمانان با دشمنان خدا که دشمن شما هم هستند،طرح دوستی نریزید.حتی اگر خویشان شما باشند.
بنابراین تمام دستورات این صفحه راجع به برخورد با کافرین و دشمنان خداست نه هر گروهی که با بخشی از مسلمانان اختلاف دارد.

سپس خدانشانه های این دشمنان(در آن عصر) را برمیشمرد:
۱-به آنچه از جانب خدا نازل شده،کافرند.
۲-شما را بخاطر خداپرستی از شهرتان اخراج کردند.
۳-در حالت جنگ با شمایند.لذا اگر برشما دست یابند،دست درازی میکنند.
۴-دوست دارند شما هم کافرشوید

در انتها نیز روش قوم ابراهیم در برخورد با نمرودیان را یک الگو معرفی می نماید.