تفسير و‌ تدبر قرآن انلاين-تالارگفتگوي قرآن پویان
»
تفسير قرآن كريم:فهم آيات و تدبر در سوره های قرآن
»
تفسير و تدبر در سوره عبس
»
تدبر در ايات 17-32 سوره عبس
برای ارسال پاسخ وارد شوید
1
ارسال شده :
about 8 Years ago

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390-11-17 04:31:12
ارسالها: 218

تشکرها: 0 بار
6 تشکر دریافتی در 5 ارسال
تفسير و درس سوره عبس- عصاره فراز ايات 17 تا32

برگرفته از تفسير الميزان

خدا بكشد انسان را كه چقدر كفرانگر است (17).

مگر خدا او را از چه خلق كرده كه به خود اجازه كفران مى دهد (18)

مبداء خلقتش نطفه اى بوده كه بعدا او را در ذات و صفات و افعال تقدير نمود (19).

و سپس راه سعادتش را آسان و فراهم كرد (20).

آنگاه دچار مرگ و سپس داخل قبرش ساخت (21).

و سپس آيا انسانى كه خلقت و تدبير و هدايت و مردن و زنده شدنش به دست خدا است شكر او را به جاى آورد؟ نه هرگز بلكه كفر و عصيان ورزيد (23).

پس انسان بايد به غذاى خود بنگرد (24).

اين ما بوديم كه آب را به كيفيتى كه انسانها خبر ندارند از آسمان فرستاديم (25).

و سپس زمين را باز به كيفيتى ناگفتنى و به وسيله دانه ها شكافتيم (26).

و در آن دانه ها رويانديم (27).

و انگور و سبزيجاتى (28).

و زيتون و نخلى (29).

و باغهاى پر درخت سر به هم كرده اى (30).

و ميوه و چراگاه (31).

تا وسيله زندگى شما و حيوانات شما باشد (32).


كلمات كليدي: سوره عبس تفسير درس فهم
2
ارسال شده :
about 2 Years ago

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال

فرمود: ﴿قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَهُ ٭ مِنْ أَیِّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ﴾ می‌دانید از چه چیزی خلق کرد؟ او به چه چیزی می‌نازد بالاخره؟ ﴿مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ﴾ تمام مهندسی‌اش به عهده ما بود کجا دست باشد کجا پا باشد کجا گوش باشد اینها باید هماهنگ باشند مناسب هم باشند إدراک بکنند مجاری إدراکی آنها هست، هم به اینها ابزار دادیم هم به اینها نیرو دادیم

فرمود همین یک قطره آب بود غیر از این که چیزی دیگر نبود این یک قطره آب را ما هندسه‌وار تمام ذرّاتش را مهندسی کردیم، مغز با پای او همه‌اش اندازه شده است، بعد به او اختیار دادیم راه را مشخص کردیم چاه را مشخص کردیم تقدیر کردیم اندازه‌گیری کردیم اختیار دادیم؛ ﴿ثُمَّ السَّبیلَ یَسَّرَهُ﴾ راه را نشان دادیم آسان شدن راه را هم به او دادیم، بعد گفتیم برو. هیچ جا برای جبر نیست هیچ جا برای اینکه بگوید من مجبور بودم نیست، هیچ جا برای اینکه کسی برای خودش بهانه بیاورد نیست، فرمود ما این کار را کردیم، همه را از یک قطره آب درست کردیم.

﴿مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ﴾ اندازه‌گیری کردیم مهندسی کردیم صراط برای خداست عقل دادیم که سراج باشد نه صراط
ما باید مواظب حرف زدن‌هایمان باشیم نباید بگوییم عقلاً و شرعاً، عقل کوچک‌تر از آن است که در کنار شرع قرار بگیرد شرع صراط است عقل چراغ است راه را می‌بیند. این نقشه راه را این قانون را این احکام و حکَم را عقل به اندازه استعداد خودش می‌بیند، عقل را باید در قبال نقل قرار بدهیم، بگوییم عقلاً و نقلاً حکم این چنین است، نه عقلاً و شرعاً که عقل را هم‌دوش شرع قرار بدهیم،

بنابراین راه را مشخص کردیم قدرت هم دادیم اختیار هم دادیم .می‌توانید بروید و دیگر هیچ بهانه‌ای برای این کار نیست ﴿ثُمَّ السَّبیلَ یَسَّرَهُ﴾. بعد هم این طور نیست که مرگ آخر خط باشد خیر، مرگ معبَر است. ما آوردیم ما می‌بریم ما پاداش می‌دهیم، اما شما را با اختیار داریم می‌بریم، راه هم مشخص است چاه هم مشخص است، کجراهه هم مشخص است ولی به شما عقل دادیم که کجا بروید، نقل آوردیم که کجا بروید از ما راهنمایی است ما اجبار نمی‌کنیم به این طرف بروید، چون کمال در این است که انسان آزاد باشد اگر انسان مجبور باشد یک طرفه برود که کمال نیست در نظام تکوین ﴿لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ﴾اما در نظام تشریع راه را مشخص می‌کند.



تفسیر تسنیم
3
ارسال شده :
about 2 Years ago

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال

نکات تفسیری سوره عبس از تفسیر تسنیم

فرمود: ﴿ثُمَّ السَّبیلَ یَسَّرَهُ ٭ ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ﴾ چون او ﴿یُحْیی‏ وَ یُمیتُ﴾ اماته می‌کند و او انسان را در قبر واقع می‌گذارد انسان اول که نمی‌دانست چگونه این مرده‌ها را دفن کند؛ جریان هابیل و قابیل، این فرزندان آدم(سلام الله علیه) که یکی دیگری را کُشت این جنازه در دست او ماند که با این جنازه چه کند؛ آن‌گاه ﴿فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً یَبْحَثُ فِی الْأَرْضِ لِیُرِیَهُ کَیْفَ یُواری سَوْأَةَ أَخیهِ﴾ بشر اولی این طور بود.
یک عده خیلی خوشحال و خندان‌اند همان روز! مثل دنیا نیست دنیا اگر زلزله بیاید برای همه است، یک خروش فراوانی بیاید برای همه است؛ اما یک خروش فراوانی است که مؤمنین اصلاً نمی‌شنوند زلزله‌ای است که اصلاً اینها تکان نمی‌خورند همان طوری که در دنیا یک کسی گرفتار می‌شود آن دیگری که مؤمن است راحت است در آخرت هم همین طور است

بعد ﴿ثُمَّ إِذا شاءَ أَنْشَرَهُ﴾ هر وقت، نه اینکه اگر بخواهد و اگر نخواهد منتشر نمی‌کند نه، یقیناً منتشر می‌کند؛ اما حالا چه وقت منتشر می‌کند؟ ﴿إِذا شاءَ﴾ نه اینکه اگر بخواهد البته در قدرت او هست ولی زمانی که بخواهد خودش منتشر می‌کند که می‌شود «یوم النشور».

﴿کَلاَّ لَمَّا یَقْضِ ما أَمَرَهُ﴾ اینها که بهانه است او وسیله‌ای برای افتخار ندارد چرا حکم الهی را که خدا امر کرده است امتثال نمی‌کند؟ حالا برهان اقامه می‌کند ﴿فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلی‏ طَعامِهِ﴾
این مستحضرید یک روایت نورانی در ذیل همین ﴿فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلی‏ طَعامِهِ﴾ هست که حضرت فرمود منظور از این طعام نه یعنی حصر بکنیم نه، طعام ظاهری هم برهان عقلی است و قرآن هم بر این تکیه می‌کند و اما عمده حضرت فرمود: ﴿فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلی‏ طَعامِهِ﴾ «عِلْمُهُ الَّذِی یَأْخُذُهُ مِمَّنْ یَأْخُذُهُ»؛ علمش را از چه می‌خواهد بگیرد.
که ما چه کار کردیم؟ ما در پیدایش این طعام یعنی یک نان که بخواهد بیاید سر سفره باران می‌خواهد؛ البته درست است که از چاه و چشمه آب برمی‌آید، ولی اصل همه اینها از باران است اگر بارانی نباشد ما در درون زمین نه چشمه‌ای داریم و نه آبی.
﴿أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا﴾؛ بعد ﴿ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا﴾ زمین را می‌شکافیم از دو نظر: یکی اینکه آب از پایین بیاید بالا، یکی اینکه ریشه‌ها و شاخه‌های این حبّه گندم بعد از اینکه ما این حبّه را زنده کردیم، ریشه‌دار شد و شاخه و خوشه‌دار شد، خوشه آن باید بیاید بالا، ریشه‌اش باید برود پایین، ما از دو طرف زمین را باز کردیم و از طرفی هم زمین را برای رفتن باران باز کردیم زمین را برای جوشیدن آب از چاه و چشمه باز کردیم از هر نظر زمین را شکافتیم.

در سوره «واقعه» فرمود شما حرث کارتان است ﴿أَ فَرَأَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ ٭ أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ﴾؛ اینجا هم فرمود ما این کارها را کردیم این ﴿فَأَنْبَتْنا فیها حَبًّا ٭ وَ عِنَباً وَ قَضْباً﴾ درخت انگور و سبزی‌ها و بغولات که بعضی از سبزی‌ها خوراک انسان است بعضی از سبزی‌ها خوراک غیر انسان و زیتون و درخت خرما و حدائق و بوستان‌ها انبوه و پُر و میوه و مرتَع؛ هم میوه درست کردیم هم مرتَع برای چه کسی؟ میوه‌ها و آن انگورها و آن خرماها و اینها را ﴿مَتاعاً لَکُمْ﴾ آن «أَبّ»؛ یعنی مرتَع و آن پوست‌ها و اینها را ﴿وَ لِأَنْعامِکُمْ﴾.



© 2025 Design by Mahdi