تدبر و پرسش و پاسخ در سوره عبس و تولي :آيا خطاب آيات اول و دوم سوره عبس،به پيامبر ص است؟چه كسي به فرد نابينا رو ترش كرد؟



بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خدای بخشاینده مهربان


درب پاراگراف آيات 1-10:
معیار ارزش گذاری و توجه به انسانها باید تزکیه و تلاش برای پاک ماندن باشد .


درب پاراگراف آيات 11-16 :
قرآن کتابی سراسر پند و تذکر است جهت تعالی انسان و بسیار قابل اعتماد و گرامی است .

-درب پاراگراف آيات 17-23: ‌
انسان باید به مراحل چندین گانه آفرینش خود و ناتوانی خویش در قبال خداوند بیاندیشد تا دچار کفران نعمت و ناسپاسی نگردد .


درب پاراگراف آيات 24-32:
انسان همواره مورد لطف خداوندی است که تمام شرایط رشد جسمی و روحی انسان در دنیا را فراهم نموده است .

درب پاراگراف آيات33-37:
در روز قیامت که بسیار سخت است انسان به تنهایی در محضر خداوند حاضر می شود و پاسخگوی اعمال خود خواهد بود .



درب پاراگراف آيات 38-42:
در روز قیامت که گروهی از انسانها شادمانند ، کافران و فاجران در رنج و عذاب هستند .


درس سوره :
مراحل آفرینش و رشد و تکامل انسانها و همینطور ارشاد آنها ( که توسط کتاب آسمانی و پیامبران است ) در روی زمین الگوی مشترکی دارد اما به خاطر نوع انتخاب و زندگی انسان در دنیا به دو نتیجه متفاوت سعادتمندی و شقاوت ختم می شود .
پس سعادت و شقاوت انسان در گرو انتخاب و اعمال او در دنیاست .

بنظر میرسد خطاب آیات اول به پیامبر اکرم ص است زیرا:

۱ـآیه دوم «ان جااه الاعمی »
وآیه هشتم «واما من جااک یسعی » تقریبا یک آیه تکراری است وفاعل جا ا در هردو اعمی است. پس ضمیر« ه »در آیه دوم وضمیر «ک » درآیه هشتم هردو به یک نفر یعنی پیامبر بر می گردد.

۲ـدراینجا پیامبر اکرم مورد عتاب نیست بلکه مورد خطاب است .چون پیامبر بدلیل احساس مسئولیت زیاد بر هدایت افراد کمتر پند پذیر ،از توجه به فرد کور سرباز زدند نه از بابت فقر وثروت.حال آنکه این مد نظر پروردگار نبوده وپیامبر را به توجه به افراد پندپذیر وآزار ندادن خودش دعوت کرده است.

۳ـپیامبر در حال انجام یک عمل تبلیغی سنگینی بر افراد متکبر بودند که نمی خواستند زحمتشان به هدر برود ،به همین دلیل ترجیح دادند به فرد کور درآن لحظه پاسخی ندهند.

سركار خانم خدايي

كلمات كليدي:عبس تزكيه تذكر پيامبر نابينا

تدبر در سوره عبس-ترجمه ، نكات و پرسش هايي از سوره عبس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم به نام خداوند بخشنده مهربان

♻️فراز اول(۱_۱۰)

عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿١﴾روترش کرد وپشت کرد
 أَنْ جَاءَهُ الأعْمَى ﴿٢﴾اینکه امد اورا آن نابینا
 وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى﴿٣﴾و چه کسی آگاه کرد تورا شاید او به پاکی گراید
 أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى ﴿٤﴾یا پند گیرد پس سود دهد اورا این پند گرفتن
 أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿٥﴾ اما هرکس طلب بی نیازی کرد
فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿٦ پس تو به او توجه می کنی
 وَمَا عَلَیْکَ أَلا یَزَّکَّى ﴿٧﴾در حالیکه نیست برتو اینکه به پاکی نگراید
وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى ﴿٨واما کسی که می اید تورا درحالیکه تلاشگر است
وَهُوَ یَخْشَى ﴿٩﴾واو می ترسد  
فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿١٠﴾ پس تو به او بی اعتنای می کنی


💢درب فراز اول: ای پیامبر تزکیه نفس زمینه ساز پند گیری است ودر سایه تلاش میسر است وتوجه تو باید معطوف چنین فردی باشد

♻️فراز دوم(۱۱_۱۶)

کَلا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿١١﴾چتین نیست همانا آن پندیست
 فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿١٢﴾ پس هرکس بخواهدپندگیرد آن را
فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾در کتابهایی ارجمند
 مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿١٤﴾که بلند پایه ای پاکیزه است
بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾به دستان نویسندگانی است
 کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾که گرامیانی نیکوکارند

درب فراز دوم: قران همان (نعمتی) وسیله پند است که توسط نویسندگان گرامی اماده شده موثر بر انسان مراجعه کننده به آن

فرازسوم۱۷_۲۳
 قُتِلَ الإنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿١٧﴾مرده باد این انسان چه چیز کافر کرد اورا
مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾از کدامین چیز افرید اورا
 مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿١٩﴾از نطفه ای افریدش پس اندازه گرفت اورا
 ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿٢٠﴾سپس این راه را آسان گردانیدش
 ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿٢١﴾سپی میراندش پس در قبر نمودش
 ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿٢٢﴾سپس زمانیکه بخواهد زنده می کندش
 کَلا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿٢٣﴾چنین نیست هنوز پایان نداده آنچه را که فرمان داده آن را

💢درب فراز سوم: انسانی که از این نعمت سود نمی برد شایسته مرگ است در حالیکه راه رسیدن به زندگی سعادت مند(در دنیا واخرت) در اختیارش گذاشته شده وطی ان میسر گردیده

♻️فرازچهارم(۲۴_۳۲)

 فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿٢٤پس باید بنگرد انیان به غذایش(روحی وجسمی)
 أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾همانا ما فروریختیم این آب را یک نوع فروریختنی
 ثُمَّ شَقَقْنَا الأرْضَ شَقًّا ﴿٢٦سپی شکافتیم زمین را یک نوع شکافتنی
 فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾پی رویاندیم در آن دانه ها را
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾وانگوری وسبزیجاتی را
 وَزَیْتُونًا وَنَخْلا ﴿٢٩﴾وزیتونی ودرخت خرمایی
 وَحَدَائِقَ غُلْبًا﴿٣٠﴾وباغهای محصور که درهم پیچیده اند
 وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾ومیوه هایی وچراگاهی را
 مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ ﴿٣٢﴾به علت بهرمندی برای شما وچهارپایانتان

💢درب فراز چهارم: یاداوری همه اسباب ووسایل (مادی ومعنوی ) بهرمندی برای طی این مسیر

♻️فرازپنجم(۳۳_۴۲)

 فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾ پس زمانیکه بیاید ان صیحه شدید کر کننده
یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿٣٤در روزیکه فرار می کنداین شخصی از برادرش 
وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿٣٥﴾وپدرش ومادرش
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿٣٦﴾وهمسرش وفرزندانش
 لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿٣٧﴾
برای هر شخصی از ایشان در چنین روزی مقامی است که بی نیاز می کند اورا (
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿٣٨چهره هایی در چنین روزی درخشانند
 ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾ شادمان مسرورند
وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾چهره های در چنین روزی بر آنها غبار است
 تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾که می پوشانو آن را دود سیاهی
 أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾آنان، ایشان کفرورزان بدکارانند

💢فراز درب پنجم:بیان حالات انسان با توجه به تزکیه یا عدم تزکیه در قیامت که درخور اعمال اوست (شان یغنیه)

💠🌀💠درس سوره: توجه پیامبر ص وبه تبع دیگر هدایت کنندگان در جهت هدایت بشریت ؛باید معطوف به تلاش افراد گردد که جهت تزکیه با استفاده از راه های میسر شده توسط خداوند انجام می گیرد و نتیجه این تزکیه یا عدم تزکیه سعادت یا شقاوت در اخرت است


سرکار خانم انصاری

سوره‌مبارکه عبس

💢فراز اول، آیات (۱ الی ۱۰)
♻️درب فراز اول:
بیان داستان در مورد توجه به شخص ثروتمند و بی توجهی به فرد فقیر، احتمالا از سوی وجود مقدس پیامبر(ص)و اینکه چه بسا فرد فقیر ایمان آورد و آن دیگری خیر.
و ارزش انسان به هدایت پذیری اوست، غنی باشد یا فقیر.


💢فراز دوم، آیات (۱۱ الی ۱۶)
♻️درب فراز دوم:
قرآن، که کتابی باعظمت، در صحیفه هایی ارزشمند و مکتوب به دست کاتبانی بلند مرتبه است، اندرز و پند و منشا هدایت برای کسانی است که بخواهند از آن بهره‌گیرند.

💢درب فراز سوم:
انسان نا سپاس است و باید توجه کند که خداوند اورا از چه آفریده شده و راه هدایت را به او نشان داده و اورا میمیراند و بر می انگیزد، ولی او هنوز در برابر اوامر الهی در غفلت است.

💢فراز چهارم، آیات (۲۴ الی ۳۲)
♻️درب فراز چهارم:
انسان باید به طعام خود و تمام کایناتی که مامور به ثمر رسیدن آن هستند، با دقت توجه کند.

💢فراز پنجم وآخر، آیات (۳۳ الی ۴۲)
♻️درب فراز:
یاد آوری قیامت و اضطراب و پریشانی انسان در آنروز ،و تقسیم بندی آدمیان به مومنین و کافران و چهره های متفاوت این دو گروه.
💠درس سوره:
ارزش انسان به هدایت پذیری اوست،
غنی باشد یافقیر وقرآن،همان کتاب هدایت اواست.
شایسته است که انسان به آغاز وانجام خود وروزی خود که کائنات در بدست اوردن آن دخیلند بنگرد والبته بر حسب انتخاب خودیا دوزخی خواهد شد یا بهشتی

سرکار خانم موبدی

🔖محتواى سوره عبس


سوره عبس در عین کوتاهى ، از مسائل مختلف و مهمى بحث مى‏کند ، و تکیه خاصى روى مساله معاد دارد ، و محتواى آن را در پنج موضوع مى‏توان خلاصه کرد:
1⃣عتاب شدید خداوند نسبت به کسى که در برابر مرد نابیناى حقیقت‏جو برخورد مناسبى نداشت.
2⃣ارزش و اهمیت قرآن مجید.

3⃣کفران و ناسپاسى انسان در برابر نعمتهاى خداوند .
4⃣بیان گوشه ‏اى از نعمتهاى او در زمینه تغذیه انسان و حیوانات براى تحریک حس شکرگزارى بشر.
5⃣اشاره به قسمتهاى تکاندهنده‏اى از حوادث قیامت و سرنوشت مؤمنان و کفار در آن روز بزرگ.
نامگذارى آن به این نام به تناسب نخستین آیه سوره است

نامهای سوره عبس و علت نامگذاری
۱- عبس به معنای چهره در هم کشید ،به تناسب نخستین آیه سوره به این نام آمده است .
۲- نام دیگر آن اعمی به معنای نابینا ( آیه دوم ) است .
۳- سفره به معنای سفیران نیز آمده ( آیه ۱۵)

بسم الله الرحمن الرحیم

💢فراز اول : 1_16باز داری پیامبر صلی الله وعلیه واله وتصددی مسئولانه نسبت به تزکیه نفس کسی که خود را از قرآن بی نیاز میبیند


💢فراز دوم :17_32نفرین وهشدار به انسان ناسپاس که فرامین پروردگارش را به جا نیاورده است
افرینش ؛رشد ؛میراندن ؛برزخ وقیامت انسان همه در دست خداست


💢فراز سوم :33_42ناسپاسان فاجر چهره های درهم کشیده وتیره روز قیامت ان گاه که قیامت فرا رسد وکسان وبستگان از یک دیگر فراری میشوند

💠🌀💠درس سوره :سوره عبس یاد اوری میکندبرای انسان لحظات مرگ ووحشت وتنهایی در قبر. را

🔰🔰نکات اخلاقی و اجتماعی سوره عبس


1⃣نقص عضو نشانه نقص شخصیت نیست . ( عبس و تولی ان جائه الاعمی )
2⃣ اصل ، ایمان انسانهاست نه ثروت و سرمایه آنها . ( آیات ۵ و ۸ )
3⃣احساس بی نیازی و خود را کامل بی نیاز دانستن ، سبب محروم شدن از تزکیه است . ( آیات ۵ تا ۷ )
4⃣ آنچه را خداوند تکریم کرده ما نیز باید تکریم کنیم . ( صحف مکرمه )

5⃣به آفرینش خود از نطفه ناچیز بنگرید تا از کفر و غرور دست بردارید . ( آیه ۱۹ )
6⃣با آسان بودن راه شناخت حق و پیمودن آن ، چرا گروهی بیراهه می روند ؟ ( آیات ۱۷ تا ۲۰ )
7⃣انسان که مرگ و قبر را می بیند ، چرا سرسختی می کند ؟ ( آیات ۱۷ تا ۲۲ )
8⃣دقت در پیداش نعمتها ، وسیله ای برای کفر زدایی است . ( آیه ۲۴ )
9⃣انگور ، زیتون و خرما از میوه های مورد سفارش قرآن است . ( آیات ۲۸ و ۲۹ )
🔟 چهره باز و خندان یک ارزش است . ( آیات ۳۸ و ۳۹ )

به ناز پیرونظر

پرسش از سوره عبس:

آيه "و مايدريك لعله يزكي" در سوره عبس

ايا اميد به تزكيه و تذكر را تقويت ميكند?


يا اينكه برعكس، اميد به تزكيه وي را منتفي ميكند.و از اميد بستن به تزكيه چنين فردي،باز می دارد؟اين سئوال از اينرو مهم است كه يكي از مفسران،باين معنا گرفته كه اي پيامبر تو ازكجا ميداني كه اين فرد( فاعل عبس )تزكيه ميشود كه به او مي پردازي؟اميدي به تزكيه وي نيست


💢پاسخ :خانم هاديان زاده

نظر اول قوی تر است به دلایل زیر:

ما: حرف استفهام برای طلب ماهیت اشیاء و شناخت حقیقی بکار می رود

هنگاميكه حرف ما براي استفهام مي ايد بدين معناست كه راه اگاهي از حقيقت آن براي مخاطب بسته است.

یدریک: فعل مضارع دومفعولی+ فاعل هو + "ک" مفعول اول
جمله لعله یزکی: مفعول دوم
لعل: از الفاظ ترجّی(امیدواری)
به معنی امید و رجاء
هرگاه امیدِ دست یابی به امری محبوب (یزّکّی) وجود داشته باشد آن را ترجّی گویند
(هرگاه متکلم بخواهد مورد آرزو را در صورتی دست یافتنی بیان کند از لعل استفاده میکند)

ضمیر ه: اسم لعل و به الاعمی برمیگردد
یزکی: فعل و فاعل هو (به ضمیر ه لعله برمیگردد)
اسناد مکرر است (برگشت ضمیر دوم) و برای تاکید می باشد.

پرسش از سوره عبس

💠مراد از ثم السبیل یسره،چیست؟

⚜ثم السبیل یسره ترجمه : سپس راه را بر اوسهل وآسان گردانید

پاسخ 1:

⚜ نظر تفسیر نمونه
راه تکامل پرورش جنین در شکم مادر، و سپس راه انتقال او را به این دنیا سهل و آسان نمود.

🔰از عجائب تولد انسان این است که قبل از لحظات تولد آن چنان در شکم مادر قرار دارد که سر او به طرف بالا و صورتش به پشت مادر و پای او در قسمت پایین رحم است، ولی هنگامی که فرمان تولد صادر می‌شود ناگهان واژگونه می‌گردد سر او به طرف پایین می‌آید، و همین موضوع امر تولد را برای او و مادر سهل و آسان می‌کند.

🔰بعد از تولد نیز در مسیر نموّ و رشد جسمی در دوران کودکی، و سپس نموّ و رشد غرائز، و بعد از آن رشد در مسیر هدایت معنوی و ایمان، همه را از طریق عقل و دعوت انبیاء برای او سهل و آسان ساخته است.

🏳‍🌈پیرونظر

پاسخ 2:

🔱می تواند منظور راه پند گیری جهت تزکیه وتکامل باشد
به دین صورت که وسایل طی این مسیر را در اختیار انسان قرار داد یا پیمودن این راه را ممکن ومیسر ساخت نه اینکه پیمودن این راه آسان باشد زیرا با توجه به دیگر ایات قران عقبه های زیادی پیش روی انسان است

🏳‍🌈 خانم انصاری

پاسخ 3:

⚜ثم السبیل یسره مربوط به هدایت وتکامل در طول زندگی است چون:

🔰این آیه در بین دو آیه که مربوط به زندگی جنینی ومرگ است قرار گرفته .پس مربوط به دوران زندگی انسان است .

🔰در آیه قبلش ابتدا دوران جنینی را مطرح کرده
سپس با کلمه ثم در آیه بعد وارد زندگی دنیایی شده وبازهم با کلمه ثم در آیه بعدترش وارد مرحله مرگ ودوباره با کلمه ثم دردو آیه بعد به زنده شدن مجدد اشاره نموده است.

🏳‍🌈خانم الهه سادات خدایی
💠🌀💠🌀💠
پاسخ 4:

در تفسیر احسن الحدیث امده است: «ﺍﻟﺴﺒﻴﻞ» ﺭﺍ، ﺭﺍﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻭ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺳﭙﺲ ﺭﺍﻩ ﺧﺮﻭﺝ ﻭ ﻭﻟﺎﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﻛﺮﺩ، ﺍﻳﻦ ﻗﻮﻝ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﺳﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺳﺒﻴﻞ ﺭﺍ ﻃﺎﻋﺔ ﺍﻟﻠﱠﱠﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﻛﺮﺩ، ﺍﻳﻦ ﻗﻮﻝ ﺻﺤﻴﺢ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ.


👈در مقایسه با ایات ۲و۳سوره انسان نیز "انا هدیناه السبیل "به نظر ،قول دوم مناسب تر است.

🖋اقای فرهنگ

درس سوره عبس چيست؟ عصاره فرازها و تفسير خلاصه و نكات سوره عبس و تولي


بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان

عَبَسَ وَتَوَلَّى {1}چهره در هم كشيد و روى گردانيد
أَن جَاءهُ الْأَعْمَى {2}كه آن مرد نابينا پيش او آمد
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى {3}و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى {4}يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى {5}اما آن كس كه خود را بى نياز مى پندارد
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى {6}تو بدو مى پردازى

وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى {7}با آنكه اگر پاك نگردد بر تو [مسؤوليتى] نيست
وَأَمَّا مَن جَاءكَ يَسْعَى {8}و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد
وَهُوَ يَخْشَى {9}در حالى كه [از خدا] مىترسيد
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى {10}تو از او به ديگران مىپردازى

عصاره فرازآیات 1-10: ای پيامبر در تبلیغ (تذکر)،افراد مستعد(با خشیت )اولویت دارند. برای تزکیه افرادی که خود را بی نیاز از هدایت می دانند ؛مسئولیتی نداری و انرژی زیادی صرف نکن.

نکات:
1-آیات 4 و 9 با سوره اعلی (فذکر ان نفعت الذکری سیذکر من یخشی )که وظیفه پیامبر در مرحله اول دعوت را تذکربه افراد مستعد (با خشیت) معرفی کرد،مشابه و مرتبط است.هم چنین فعل یزکی که در این سوره دوبار تکرار شده،نیز در سوره اعلی (قدافلح من تزکی)و سوره شمس(قد افلح من زکیها)بکاررفته بود.

كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ {11}زنهار [چنين مكن] اين [آيات] پندى است
فَمَن شَاء ذَكَرَهُ {12}تا هر كه خواهد از آن پند گيرد
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ {13}در صحيفه هايى ارجمند
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ {14}والا و پاكشده
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ {15}به دست فرشتگانى
كِرَامٍ بَرَرَةٍ {16}ارجمند و نيكوكار

عصاره فرازآیات 11-16: ایات ارزشمند خدا مايه تذكر است برای کسانی که (هدایت خدا را) بخواهند(اجبار و اصررار بر هدایت همه نداشته باشد


قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ {17}كشته باد انسان چه ناسپاس است
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ {18}او را از چه چيز آفريده است
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ {19}از نطفهاى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ {20}سپس راه را بر او آسان گردانيد
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ {21}آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد
ثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ {22}سپس چون بخواهد او را برانگيزد
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ {23}ولى نه هنوز آنچه را به او دستور داده به جاى نياورده است
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ {24}پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا {25}كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا {26}آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم] شكافتيم
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا {27}پس در آن دانه رويانيديم
وَعِنَبًا وَقَضْبًا {28}و انگور و سبزى
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا {29}و زيتون و درختخرما
وَحَدَائِقَ غُلْبًا {30}و باغهاى انبوه
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا {31}و ميوه و چراگاه
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ {32}[تا وسيله] استفاده شما و دامهايتان باشد

عصاره فرازآیات 17-32: انسان ،با غفلت از قدرت ولطف خدا در کلیه مراحل زندگی خودش (از خلقت تا مرگ و بعث) و نیز نعمات مختلف در تامین غذای خود، ناسپاس و روگردان از اوامر و هدایت الهی است.

فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ {33}پس چون فرياد گوشخراش دررسد
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ {34}روزى كه آدمى از برادرش
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ {35}و از مادرش و پدرش
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ {36}و از همسرش و پسرانش مى گريزد
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ {37}در آن روز هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى دارد

عصاره فرازآیات 33-37: سختی روز قیامت،هر کس را به خود آن چنان مشغول میکند که از دوستان و خانواده خویش فرار میکند.

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ {38}در آن روز چهره هايى درخشانند
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ {39}خندان [و] شادانند
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ {40}و در آن روز چهره هايى است كه بر آنها غبار نشسته
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ {41}[و] آنها را تاريكى پوشانده است
أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ {42}آنان همان كافران بدكارند

عصاره فراز آیات 38-42:عاقبت تلخ كافران بدكار درقيامت در برابر خوش عاقبتي سايرين در قيامت

نکته:ارتباط معنایی و تکمیل مفاهیم سوره شمس: پیش از این در سوره شمس،کلمه فجور بکار ررفته بود.فالهمها فجورها و تقویها قدافلح من زکیها و قدخاب من دسیها.

در سوره عبس،کفران و ناسپاسی نسبت به هدایت و اوامر الهی را موجب فجور وسرنوشت تلخ اخروی وخشیت وهدایت پذیری الهی وتزکیه را موجب سرنوشت مطبوع اخروی بیان نمود

درس سوره عبس: ایات قران مایه تذکرو تزکیه (فلاح)است برای افرادی که بخواهند. انسانهای ناسپاس نسبت به قدرت و نعمات و خدا،از ایات قران و هدایت آن استغنا میورزند که سرنوشت بدي در روز سخت قيامت خواهند داشت.

عبس و تولی خطاب به کیست؟ایا پیامبر است یا فرد مستغنی؟



فایل های صوتی توضیحات اقای سیدکاظم فرهنگ درگروه تدبر در سوره ها پیرامون علت خطابها به پیامبر

سوره #عبس

🍃🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻🍃

⬅️میزان پذیرش افراد جامعه متفاوت است. در برابر ارشاد و دعوت پیامبر، گروهی تزکیه می‌شوند و گروهی در حدّ تذکّر سود می‌برند. «یَزَّکّٰی أَوْ یَذَّکَّرُ»

⬅️پیامبر مسئول ارشاد مردم است نه اجبار آنان. «وَ مٰا عَلَیْکَ أَلاّٰ یَزَّکّٰی»

⬅️ احساس بی نیازی و خود را کامل و بی نیاز دانستن، سبب محروم شدن از تزکیه است. مَنِ اسْتَغْنیٰ... أَلاّٰ یَزَّکّٰی

⬅️در شیوه تبلیغ برخورد دوگانه با فقیر و غنی جایز نیست. «فَأَنْتَ لَهُ تَصَدّٰی - فانت عنه تلهی"

⬅️آیات قرآن مایه تذکّر و عامل بیداری فطرت بشری است. «إِنَّهٰا تَذْکِرَةٌ»

⬅️مقام و مرتبه قرآن برتر از دسترسی نااهلان و تحریف و تغییر آنان است.
«مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ»

⬅️در دعوت قرآن، اکراه و اجباری نیست و هرکس بخواهد با اختیار خودش آن
را می‌پذیرد. «فَمَنْ شاء ذکره"

⬅️انسانِ کافر و ناسپاس مورد لعن خداست. «قُتِلَ الْإِنْسٰانُ مٰا أَکْفَرَهُ»

⬅️ در شیوه تبلیغ گاهی باید برای گروهی تند سخن گفت. «قُتِلَ الْإِنْسٰانُ»

⬅️ به آفرینش خود از نطفه ناچیز بنگرید تا از کفر و غرور دست بردارید. «مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ»

⬅️آفریدن، دلیل قدرت و اندازه گیری، دلیل حکمت است. «خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ»

⬅️ با آسان بودن راه شناخت حق و پیمودن آن، چرا گروهی بی راهه می‌روند؟ قُتِلَ الْإِنْسٰانُ مٰا أَکْفَرَهُ... ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ

⬅️خداوند با آسان کردن راه تکامل، اتمام حجت کرده است. «ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ»

⬅️انسان که مرگ و قبر را می‌بیند، چرا سرسختی می‌کند؟ قُتِلَ الْإِنْسٰانُ مٰا أَکْفَرَهُ... ثُمَّ أَمٰاتَهُ فَأَقْبَرَهُ

⬅️معاد، جسمانی است. فَأَقْبَرَهُ... أَنْشَرَهُ یعنی همان را که در قبر برد، بیرون آورد.

⬅️ زمان وقوع قیامت تنها در اختیار خداست. «إِذٰا شٰاءَ أَنْشَرَهُ»

⬅️ انسان، مأمور به تفکر در غذا، به عنوان یکی از نعمت‌های خداست، خوردن بی فکر کار حیوان است. «فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسٰانُ إِلیٰ طعامه"

⬅️ هستی، مدرسه خداشناسی است، چه سیر تکاملی درون انسان و چه بیرون انسان. مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ - أَمٰاتَهُ - أَنْشَرَهُ صَبَبْنَا الْمٰاءَ صَبًّا ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا...

⬅️ریزش باران و رویش انواع گیاهان و درختان، هدفمند است و فراهم شدن غذا برای انسان و حیوانات، یکی از حکمت‌های آن است. أَنّٰا صَبَبْنَا الْمٰاءَ... شَقَقْنَا الْأَرْضَ... فَأَنْبَتْنٰا فِیهٰا حَبًّا... مَتٰاعاً لَکُمْ وَ لِأَنْعٰامِکُمْ

⬅️ انگور، زیتون و خرما، از میوه‌های مورد سفارش قرآن است. عِنَباً... زَیْتُوناً وَ نَخْلاً

⬅️ قیامت، روز فرار است. فرار برادر از برادر، فرزند از پدر و مادر، مرد از همسر، پدر از پسر. فَإِذٰا جٰاءَتِ الصَّاخَّةُ یَوْمَ یَفِرُّ...

⬅️ در قیامت، هرکس به فکر نجات خویش است. لِکُلِّ امْرِئٍ... شَأْنٌ یُغْنِیهِ

⬅️ چهره باز و خندان یک ارزش است. «مُسْفِرَةٌ، ضٰاحِکَةٌ»

⬅️ خنده‌های قیامت، بر اساس بشارت به آینده ای روشن است. «ضٰاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ»

⬅️ کفر، سبب ارتکاب گناه و فسق و فجور است. «الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ»

⬅️ صورتِ اهل ایمان و تقوا، شاد و خندان است. (به قرینه اینکه صورتِ اهل کفر و فجور، دود آلود است) وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ... وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهٰا غَبَرَةٌ

⬅️ از بهترین شیوه‌های تبلیغ، مقایسه است. وُجُوهٌ... وُجُوهٌ

⬅️گناه، باعث می‌شود که چهره پاک الهی انسان، با نقابی زشت و سیاه پوشیده شود. «عَلَیْهٰا غَبَرَةٌ تَرْهَقُهٰا قَتَرَةٌ»

نقل از #تفسیر_نور

🍃🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻🍃🌻🍃

تدبر وفهم سوره عبس:تفسير هاي متفاوت از ايات ابتداي سوره عبس و تولي



جهت مطالعه نظرات و تفاسير مختلف در ايات ابتداي سوره عبس و اينكه فاعل عبس وتولي كيست،به لينك زير مراجعه نماييد


[url=http://quranpuyan.com/yaf_postst347_yt-1-11-swrh-bs-tdhkhry-dr-chgwngy-tblyG-dyn.aspx][u]تدبر در ايات 1-11 سوره عبس و تولي[/u][/url]

اين سوره را كه در نيمة دوم سال دوم بعثت ، به صورت يكپارچه نازل شده است، مي‌توان برحسب آهنگ انتهاي آيات، كه انطباق قابل توجهي با مضامين آن دارد، به پنج بخش به ترتيب زير تقسيم‌بندي كرد:

1- 10 آيه مقدمه سوره، ختم شده با حرف «ي»، دربارة ماجراي يك اخم.

2- 14 آيه بعدي، ختم شده با حرف «ه»، تذكرات هدايتي دنيايي.

3- 7 آيه بعدي، ختم شده با حرف «الف»، دست تدبير پروردگار نعمت‌بخش در طبيعت.

4- تك آيه 32، ختم شده با حرف «م»، تأكيد بر اختصاصي بودن اين نعمات براي انسان.

5- 10 آيه انتهاي سوره، ختم شده با حرف «ه»، تذكرات هدايتي دربارة آخرت.

تفسير بازرگان