avatar ورود / ثبت نام
تفسير و‌ تدبر قرآن انلاين-تالارگفتگوي قرآن پویان
»
پرسش و پاسخ و تحقيقات قرآني
»
عذاب های الهی در قرآن
»
فرآیند نزول عذاب دنیوی چگونه است؟چه مراحلی قبل از نزول عذاب طی میشود؟
برای ارسال پاسخ وارد شوید
فرآیند نزول عذاب دنیوی چگونه است؟چه مراحلی قبل از نزول عذاب طی میشود؟ - اقوام قبل،چگونه دچار عذاب خدا در دنيا شدند؟
farhang
1
ارسال شده : about 10 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال
قواعد و شرايط ابتلا به عذاب خدا در دنيا از منظر قران

خداوند در سوره اعراف پس از بیان سرگذشت اقوام نوح،عاد،ثمود و شعیب که پیامبرانشان را تکذیب کرده و به

عذاب دنیوی مبتلا شدند،یک قاعده کلی در چگونگی عذاب را توضیح میدهد:

وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ ﴿۹۴﴾

مکارم: ما در هيچ شهر و آبادي پيامبري نفرستاديم مگر اينكه

1-اهل آنرا به ناراحتيها و خسارتها گرفتار ساختيم شايد (بخود آيند و به سوي خدا) بازگردند.


ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدْ مَسَّ آبَاءنَا الضَّرَّاء وَالسَّرَّاء فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ ﴿۹۵﴾

مکارم: سپس (هنگامي كه اين هشدارها در آنها اثر نگذاشت)

2- نيكي (و فراواني نعمت و رفاه) به جاي بدي (و ناراحتي و گرفتاري) قرار داديم آن چنان كه فزوني گرفتند (و همه گونه نعمت و بركت يافتند و مغرور شدند)

و گفتند (تنها ما نبوديم كه گرفتار اين مشكلات شديم) به پدران ما نيز ناراحتيهاي جسمي و مالي رسيد

3-چون چنين شد آنها را ناگهان به اعمالشان گرفتيم (و مجازات كرديم).


وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿۹۶﴾

فولادوند: و اگر مردم شهرها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند قطعا بركاتى از آسمان و زمين برايشان مى ‏گشوديم ولى تكذيب كردند پس به [كيفر] دستاوردشان [گريبان] آنان را گرفتيم

سپس در ایات 130تا 133 همین سوره فرعونیان را بعنوان متالی که این مراحل را طی کردند بیان نموده است.

وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَونَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِّن الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿۱۳۰﴾

فولادوند: و در حقيقت ما فرعونيان را به خشكسالى و كمبود محصولات دچار كرديم باشد كه عبرت گيرند


فَإِذَا جَاءتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَذِهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَلا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ ﴿۱۳۱﴾

فولادوند: پس هنگامى كه نيكى [و نعمت] به آنان روى مى‏ آورد مى‏گفتند اين براى [شايستگى] خود ماست و چون گزندى به آنان مى‏ رسيد به موسى و همراهانش شگون بد مى‏ زدند آگاه باشيد كه [سرچشمه] بدشگونى آنان تنها نزد خداست [كه آنان را به بدى اعمالشان كيفر مى ‏دهد] ليكن بيشترشان نمى ‏دانستند


وَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ ﴿۱۳۲﴾

فولادوند: و گفتند هر گونه پديده شگرفى كه به وسيله آن ما را افسون كنى براى ما بياورى ما به تو ايمان آورنده نيستيم


فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آيَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ ﴿۱۳۳﴾


مکارم: سپس (بلاها را پشت سرهم بر آنها نازل كرديم) طوفان و ملخ و آفت گياهي و قورباغه‏ ها و خون را كه نشانه‏ هائي از هم جدا بودند بر آنها فرستاديم (ولي باز بيدار نشدند) و تكبر ورزيدند و جمعيت گنهكاري بودند.

تا سرانجام در ایه 136 حتمی شدن عذاب انها را شرح میدهد

فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَكَانُواْ عَنْهَا غَافِلِينَ ﴿۱۳۶﴾

فولادوند: سرانجام از آنان انتقام گرفتيم و در دريا غرقشان ساختيم چرا كه آيات ما را تكذيب كردند و از آنها غافل بودند

کلمات کلیدی:عذاب سختی ضراء سراء ایمان ترس گرسنگی
   آی پی: 46.225.48.185
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
farhang
2
ارسال شده : about 10 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال
خداوند مشابه مراحل بالا را در سوره نحل ایات 112 و 113 نیز بیان فرموده است:

وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ ﴿۱۱۲﴾

فولادوند: و خدا شهرى را مثل زده است كه امن و امان بود [و] روزيش از هر سو فراوان مى ‏رسيد پس [ساكنانش] نعمتهاى خدا را ناسپاسى كردند و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى ‏دادند طعم گرسنگى و هراس را به [مردم] آن چشانيد


وَلَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿۱۱۳﴾

مکارم: پيامبري از خود آنها به سراغشان آمد، اما او را تكذيب كردند، و عذاب الهي آنها را فرو گرفت، در حالي كه ظالم بودند.

یعنی ابتدا نعمت داشتند و لی ناسپاس بودند.خدا انها را به ترس و گرسنگی مبتلا کرد تا شاید متذکر شوند.اما چون فایده نکرد و رسولشان را هم تکذیب کردند،عذاب امد.
   آی پی: 46.225.50.71
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
farhang
3
ارسال شده : about 10 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال
خداوند در آیات 15و 16 سوره اسراء نیز به فرآیند نزول عذاب اشاره کرده و مرحله دوم ذکر شده در اولین پست(رفع ناراحتی ها و فراگیری نعمت)را توضیح میدهد:

وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا ﴿۱۵﴾

فولادوند: و ما تا پيامبرى برنينگيزيم به عذاب نمى‏ پردازيم

وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا ﴿۱۶﴾

فولادوند: و چون بخواهيم شهرى را هلاك كنيم خوشگذرانانش را وا مى ‏داريم تا در آن به انحراف [و فساد] بپردازند و در نتيجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد پس آن را [يكسره] زير و زبر كنيم

وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ وَكَفَى بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًَا بَصِيرًا ﴿۱۷﴾

فولادوند: و چه بسيار نسلها را كه ما پس از نوح به هلاكت رسانديم و پروردگار تو به گناهان بندگانش بس آگاه و بيناست
   آی پی: 46.224.196.97
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
farhang
4
ارسال شده : about 10 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال
در سوره انعام نیز خداوند مراحل عذاب رامشابه روند کلی سوره اعراف بیان میکند:

ابتدا به سختی ها گرفتار میشوند تا به خود آیند و متضرع شوند و توبه کنند اما اگر این کار فایده نداشت،انواع نعمتها و گشایش ها فراهم میشود تا در در فراموشی از یاد خداو سرمستی نعمات غرق شوند .سپس به ناگاه عذاب انها را میگیرد.

وَلَقَدْ أَرْسَلنَآ إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿۴۲﴾

مکارم: ما به امتهائي كه پيش از تو بودند (پيامبراني فرستاديم و هنگامي كه به مخالفت آنها برخاستند) آنها را به شدت و رنج و ناراحتي مواجه ساختيم شايد (بيدار شوند و در برابر حق) تسليم گردند.

فَلَوْلا إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿۴۳﴾

مکارم: چرا آنها هنگامي كه مجازات(سختی ها) ما به آنان رسيد (خضوع نكردند و) تسليم نشدند، ولي دلهاي آنها قساوت پيدا كرد و شيطان هر كاري را كه مي‏كردند در نظرشان زينت داد.


فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ ﴿۴۴﴾

فولادوند: پس چون آنچه را كه بدان پند داده شده بودند فراموش كردند درهاى هر چيزى [از نعمتها] را بر آنان گشوديم تا هنگامى كه به آنچه داده شده بودند شاد گرديدند ناگهان [گريبان] آنان را گرفتيم و يكباره نوميد شدند

مکارم: هنگامي كه (اندرزها سودي نبخشيد و) آنچه به آنها يادآوري شده بود فراموش كردند درهاي همه چيز (از نعمتها) را به روي آنها گشوديم تا (كاملا) خوشحال شدند (و دل به آنها بستند) ناگهان آنها را گرفتيم (و سخت مجازات كرديم) در اين هنگام همه مايوس شدند (و درهاي اميد به روي آنها بسته شد!)


امیرالمومنین ع می‌فرمایند:

و به خدا سوگند هرگز مردمى زندگانى خرّم و نعمت فراهم را از كف ندادند، مگر به- كيفر- گناهانى كه انجام دادند كه «خدا بر بندگان ستمكار نيست» (آل‌عمران/۱۸۲) و اگر مردم هنگامى كه بلا بر آنان فرود آيد، و نعمت ايشان راه زوال پيمايد،با نيّت درست و دلهايى از اندوه و بيم سرشار، فرياد خواهند از پروردگار، ؛ حتما هر رميده را به آنان بازگرداند، و هر فاسد را اصلاح نماید.

نهج‌البلاغه، خطبه۱۷۸؛ ترجمه شهيدى، ص۱۸۷
   آی پی: 46.224.26.154
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
kabir
5
ارسال شده : about 5 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390-11-17 04:31:12
ارسالها: 218

تشکرها: 0 بار
6 تشکر دریافتی در 5 ارسال
عذاب در قرآن:

خداوند در موارد متعددی در قران بیان کرده که برای تنبه و تذکر انسانها سختی و محنت ها یا بعبارتی عذابهای کوچک نازل میکند تا انسانها بخود ایند اما متاسفانه اکثر انسانها یا متنبه نمیشوند یا اثر انرا زود فراموش میکنند

و لذا خداوند ناگزیر از نزول عذاب شدید است. از جمله در سوره مومنون ایات 75-76


وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۷۵﴾
انصاریان: و اگر به آنان رحم کنیم و آسیب و گزندی را که دچار آن هستند [از آنان] برطرف سازیم، باز هم سرگردان و متحیر در سرکشی و طغیانشان لجاجت می ورزند.

وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿۷۶﴾
انصاریان: همانا ما آنان را به بلاها و آسیب ها [ی دنیایی] گرفتیم، ولی نه برای پروردگارشان فروتنی کردند و نه به پیشگاهش زاری می کنند،

حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿۷۷﴾
انصاریان: تا هنگامی که دری از عذابی سخت به روی آنان بگشاییم، ناگهان در آن حال از همه چیز مأیوس و نومید می شوند؛


در واقع خداوند دو نوع مجازات دارد مجازات هاى تربیتى و مجازات هاى پاکسازى و استیصال .
هدف در مجازات هاى قسم اول آن است که در سختى و رنج قرار گیرند، ضعف و ناتوانى خود را دریابند و از مرکب غرور پیاده شوند.
ولى هدف در قسم دوم که در مورد افراد غیر قابل اصلاح صورت مى گیرد این است که: به حکم و فرمان آفرینش ریشه کن شوند;
چرا که در این نظام حق حیات براى آنها باقى نمانده، و این خارهاى راه تکامل انسان ها باید کنار زده شوند.
   آی پی: 86.57.79.35
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
farhang
6
ارسال شده : about 5 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member
تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20
ارسالها: 1239

تشکرها: 1 بار
49 تشکر دریافتی در 28 ارسال

سوره انعام

ما پيش از تو [نيز پيامبراني] به سوي امت‌هائي فرستاديم و [چون به گمراهي ادامه دادند] آنها را به سختي‌ها و آسيب‌هائي [=نابساماني‌هائي ناشي از عملكردشان] گرفتار كرديم، 51 باشد تا تضرّع كنند 52 [=از قله غرور و تكبّر به تواضع و تسليم فرود آيند].


______________

51- تركيب «الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ» چهار بار در قرآن تكرار شده است. ظاهراً «بَأْسَاء» اشاره به سختي‌هايي است كه از «بيرون» برما وارد مي‌شود، مثل: خشم و خشونت ديگران، جنگ، كيفر الهي و حوادث طبيعي مثل سيل و زلزله؛ و «ضَّرَّاءِ»، ضرر و آسيبي است كه آثار آن در «درون» ما ظاهر مي‌شود، مثل: بيماري، پريشان حالي، افسردگي و هر ضرري كه مي‌بريم.همه اينها عذابي است که از عملکرد خود مردم ناشي مي‌شود. به تعبير قرآني: روم 41 (30:41) - به خاطر دستاورد (آثار اعمال شرک ‌آميز) مردم است که فساد (آلودگي در محيط زيست) در خشکي و دريا ظاهر شده تا نتيجه آنچه کرده‌اند را به آنها بچشاند تا شايد از خطا برگردند.


هدايت‌هاي الهي منطبق بر فطرت و مصلحت انسان‌ها نازل شده است، ملت‌هايي كه پيام‌هاي پروردگارشان را پس مي‌زنند، در حقيقت نسخة شفابخش پيامبران را پاره مي‌كنند و به درمان مكاتب و جهان‌بيني‌هاي دنيامحور و لذت‌پرور پناه مي‌برند. از آنجايي كه دنياپرستي و خودخواهي با ساختار فطري انسان هماهنگي ندارد، به آثار و عوارض فشارهاي روحي رواني، اختلاف طبقات، كينه و دشمني‌هاي ناشي از رقابت‌هاي مادّي گرفتار مي‌شوند كه قرآن آنها را در جملة «بَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ» خلاصه كرده است.


52- منظور همين نابساماني‌ها، ناملايمات و عوارض فردي و اجتماعي است که دامنگير جوامع منحرف از حق و عدالت مي‌شود. همان درد و رنجي که از برآورده نشدن خواسته‌هاي مادي و معنوي و فردي و اجتماعي ناشي مي‌شود و چون در نظام خدا و طبق قوانين او چنين عواقبي عارض مي‌شود، آن را به خود و مجموعه عواملي که مقدر کرده، نسبت داده است. اين عذاب موقت و مختصر (در مقايسه با عذاب آخرت) همچون چراغ قرمز هشداردهنده ماشين‌ها، رحمتي به شمار مي‌آيد.


تضرّع، اظهار ذلت و خضوع در برابر قدرت ربوبي است که اغلب با اشک و زاري همراه مي‌شود. «ضرع» به پستان گفته مي‌شود که به راحتي و مهر سرازير مي‌شود و کودک را سيراب مي‌کند. انسان در برابر پروردگار نيز بايد همچون کودک طلب نياز کند تا شير رحمت او بجوشد.

در ضمن آيات 76 و 76 سوره مؤمنون (23:76) و 94 تا 95 اعراف (7:94) نيز در همين زمينه مي‌باشد. در دعا کردن خدا توصيه کرده است او را در خِفا و به حالت خوف و تضرّع بخوانيم (انعام 63 (6:63) ، اعراف 55 (7:55) و 205 (7:205) ).

تفسیر اقای عبدالعلی بازرگان
   آی پی: 86.57.60.50
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
ali
7
ارسال شده : about 2 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member , Moderator
تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49
ارسالها: 2223

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
عدم سلب نعمت تا زمانيكه فرد و جامعه رفتار خود را تغيير ندهد

ذلك بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یكُ مُغَیرًا نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتّییغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ سوره انفال

خداي متعال نعمتي را كه به يك انسان داد اين امتحان است از آن طرف او موظف است كه نپندارد كه اين تكريم است از اين طرف نعمت الهي است ديگر اينها جزو نعم الهي هستند اين نعمت را خدا نمي‌گيرد مگر اينكه انسان زمينة زوال نعمت را با تغيير روحيه فراهم بكند بأن الله لم يك اگر مي‌فرمايد لا يغير از او استفاده مي‌شد كه اين سنت خداست اما لم يك مغيّراً اين مطلب را كه به عنوان يك سنت لايتغير الهي است بهتر تفهيم مي‌كند
خدا اينچنين نيست كه نعمت را بگيرد مگر اينكه زمينة تغيير روحيه پيدا بشود بان الله لم يك مغيراً نعمة انعمها علي قوم حتي يغيروا ما بأنفسهم
اما كي تغيير دادن و چگونه تغيير دادن خدا هم به همة خصوصيات عالم است چون و ان الله سميع عليم

اما خدا نفرمود اگر شما مؤمن باتقوا باشيد ما ثروتمندتان مي‌كنيم سرمايه‌دارتان مي‌كنيم فرمود بركت به شما مي‌دهيم كه نياز به غير نداشته باشيد يك, و اهل افراط و تفريط نباشيد دو, و حيثيت و امنيتتان هم برقرار باشد سه و ديگر نعم اينچنيني و اگر چنانچه كسي بخواهد بي‌رويه برود ما اينها را مستأصل مي‌كنيم, اينكه فرمود فيسحتكم بعذاب از طرف خدا يك عذابي مي‌آيد كه شما را پوست كن مي‌كند گاهي خدا اينچنين مي‌كند

در اين آية سورة اعراف هم فرمود به اينكه اگر اهل قراء مؤمن و با تقوا باشند ما بركات ارضي و سماوي را بر اينها نازل مي‌كنيم داشتن فرزند خوب بركت است, دوست خوب بركت است, شاگرد خوب بركت است, استاد خوب بركت است, همساية خوب بركت است گاهي مي‌بينيد در اثر نداشتن يكي از اينها تمام آسايش انسان در خطر است .
اينطور نيست كه بركات يعني نعم مادي و دنيائي كه قارون هم داشته آن كه بركات نيست قرآن از آن تكاثر كه به بركت نام نمي‌برد همة اينها كه ياد شده جزو بركات است حيثيت و آبرو هم محفوظ باشد جزو بركات است. بركات ارضي و سماوي را خداي سبحان به انسان مؤمن با تقوا مرحمت مي‌كند فرمود اين سنت الهي است
اما ولكن كذبوا فأخذناهم بما كانوا يكسبون اينها آيات الهي را تكذيب كردند گرفتار مؤاخذات ما شدند

اما تلازم نيست كه اگر يك فردي يا جامعه‌اي معصيت كرد خداي سبحان حتماً اينها را هلاك بكند
حالا اگر امتي جامعه‌اي رو به تباهي رفت ممكن است خدا آن جامعه را بگيرد از بعضي از آيات هم در اين قسمت شايد تلازم استفاده بشود كه اگر ملتي به طرف فساد برود خدا ملت را مي‌گيرد دربارة اقوام گذشته هم مي‌فرمايد چون اينها به طرف فساد رفتند ما اينها را گرفتيم اما به عنوان نقل يك جريان، نه به عنوان بيان سنت اله كه هر جامعة فاسدي را ما فوراً عقاب مي‌كنيم.

تفسير سوره رعد- ايت اله جوادي املي
   آی پی: 46.32.24.197
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده

© 2025 Design by Mahdi