avatar ورود / ثبت نام
تفسير و‌ تدبر قرآن انلاين-تالارگفتگوي قرآن پویان
»
زندگی قرآنی:باورها و رفتارهای مطلوب از منظر قرآن
»
آيات زیبا و جملات آموزنده قرآن كريم
»
باورها و رفتارهای نادرست انسانها در بلاها و پس از رفع بلاها: در سختی ها و خوشی ها چگونه باشیم؟
برای ارسال پاسخ وارد شوید
باورها و رفتارهای نادرست انسانها در بلاها و پس از رفع بلاها: در سختی ها و خوشی ها چگونه باشیم؟ -
ali
1
ارسال شده : about 5 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member , Moderator
تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49
ارسالها: 2223

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال

خداوند متعال در سوره های مختلف قران به عقایدو یاورهاو رفتارهای نادرست نوع انسانها در هنگام مواجهه با سختی ها،بلاها و از دست دادن نعمتها و هم چنین پس از رفع گرفتاری و بلا اشاره کرده است.

از جمله در سوره نحل

وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ ﴿۵۳﴾
انصاریان: و آنچه از نعمت ها در دسترس شماست از خداست، آن گاه چون آسیبی [مانند سلبِ نعمت] به شما رسد، ناله و فریادتان را به التماس و زاری به درگاه او بلند می کنید.


ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴿۵۴﴾
سپس هنگامی که آسیب را از شما برطرف کند [بر خلاف انتظار] گروهی از شما به پروردگارشان شرک می آورند!!(و عوامل و قدرتهای دیگر را موثر میدانند)


لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۵۵﴾

مکارم شیرازی: (بگذار)تا نعمتهائي را كه به آنها داده‏ ايم كفران كنند و چند روزي (از اين متاع دنيا) بهره گيرند، اما بزودي خواهيد دانست (سرانجام كارتان به كجا خواهد كشيد.)




کلمات کلیدی:بلا سختی ضراء نعمت نقمت
   آی پی: 86.57.71.11
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
ali
2
ارسال شده : about 5 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member , Moderator
تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49
ارسالها: 2223

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال
خداوند متعال در سوره های مختلف قران به عقایدو یاورهاو رفتارهای نادرست نوع انسانها در هنگام مواجهه با سختی ها،بلاها و از دست دادن نعمتها و هم چنین پس از رفع گرفتاری و بلا اشاره کرده است.

از جمله در سوره هود

وَ لَئنْ أَذَقْنَا الانسنَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كفُورٌ 9

انصاریان: و اگر از سوی خود رحمتی [چون سلامتی، ثروت، اولاد و امنیت] به انسان بچشانیم، سپس آن را [به علتی حکیمانه] از او سلب کنیم [نسبت به آینده زندگی] بسیار نومید شونده و [نسبت به نعمت هایی که دارا بود] بسیار کفران کننده است.


وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ ﴿۱۰﴾انصاریان: و اگر پس از گزند و آسیبی که به او رسیده خوشی و رفاهی به او بچشانیم، قطعاً خواهد گفت: همه [گزندها و] آسیب ها از فضای زندگی ام رفت [و دیگر آسیبی نمی بینم و] مسلماً در آن حال [که غافل از حوادث آینده است] بسیار شادمان و خودستا خواهد بود.

إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿۱۱﴾انصاریان: مگر کسانی که [در خوشی ها و آسیب ها] شکیبایی ورزیدند و کارهای شایسته انجام دادند، اینانند که برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است.


تفسیر المیزان در ذیل آیات فوق چنین نگاشته است:

"كلمه ((يؤس )) بر وزن فعول ، صيغه مبالغه از ماده ((يأس : نوميدى )) است ، و ياءس ‍ عبارت از حالتى است كه يقين كنى آن چيزى كه اميد و انتظارش را دارى تحقق نخواهد يافت ، و نقيض اين حالت را ((رجاء: اميد)) گويند.

● هر نعمتى كه كه خدا عطا مى كند، #رحمتى از اوست و بشر طلبكار آن نبوده تا با گرفتن آن نوميد شده ، كفران بورزد

و معناى آيه اين است : اگر ما به انسان چيزى از نعمتهايى كه انسان ، متنعم به آن است بدهيم و سپس از او نزع كنيم و بگيريم ، دچار ياس شده به شدت نوميد مى گردد، تا اين حد كه گوئى بازگشت مجدد آن نعمت را غير ممكن ميداند، آنگاه به كفران نعمت ما مي پردازد

در مجمع البيان گفته : كلمه ((نعماء)) به معناى انعامى است كه اثر آن بر صاحبش ظاهر باشد، و ((ضراء)) به معناى بلاء و مضرتى است كه از حال پريشان صاحبش خبر دهد،


و منظور از سيئات به قرينه مقام ، مصائب و بلاهايى است كه نزول آن بر آدمى ، انسان را بد حال و غمگين و دردمند و پريشان كند.

و معناى آيه اين است كه : اگر ما انسان را بعد از آنكه گرفتار بود به نعمتى برسانيم حتما ميگويد شدائد از من برطرف شد. و اين گفتار كه قرآن به عنوان زبان حال از جنس بشر حكايت مى كند كنايه است از اينكه وضع بشر چنين است كه بعد از رفع گرفتاريش خاطر جمع مى شود كه ديگر آن شدائد و مصائب بر نمي گردد.

و اينكه فرمود: ((انه لفرح فخور)) به منزله تعليل براى جمله ((ليقولن ذهب السيئات عنى )) است كه مى فرمايد: علت خاطر جمعيش اين است كه او آنچنان خوشحال مى شود كه خيال مى كند هميشه در اين حال باقى خواهد ماند چونكه نعمت را بعد از بلاء چشيده است (و در دلش جائى براى فكر صحيح باقى نميماند)

منظورش از اين بيان اين است كه بفرمايد: انسان موجودى تنگ نظر است و ديدى كوتاه دارد، تنها وضع حاضر و پيش پاى خود را مى بيند، و از آينده دورتر خود غافل مى شود، اگر نعمت از دستش برود، ديگر بازگشتى براى آنها نمي بيند و به ياد نمى آورد كه آنچه داشت از خداى سبحان بود، و خداى سبحان اگر بخواهد ميتواند دوباره آن را برگرداند، تا در نتيجه اين يادآورى صبر كند و دل خود را به اميد و درخواست از خداى تعالى محكم سازد.

و اگر (نعمتى به او برسد و يا) نعمت از دست رفته اش دوباره برگردد، خيال مي كند مالك آن نعمت است ، لذا مسرور و فخور مى شود و خدا را در اين سرنوشت خود هيچكاره ميداند، در نتيجه در مقام شكرگزارى بر نيامده از اظهار مسرت و فخرفروشى به ديگران نمى پرهيزد.


خداى عزّوجل بعد از بيان اين دو طبيعت از انسانها، طايفه اى از آنان را استثناء نموده مى فرمايد: ((الا الذين صبروا و عملوا الصالحات ))"
   آی پی: 86.57.71.11
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
ali
3
ارسال شده : about 5 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member , Moderator
تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49
ارسالها: 2223

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال

برآنچه از دست داده اید،غم نخورید که به غمی دیگر مبتلا می شوید.

خداوند در سوره آل عمران و در ضمن بیان داستان جنگ احد، به شکست مسلمانان اشاره میکند که بعلت ترک ماموریت تعدادی از مسلمانان که در تنگه مستقر شده بودند و نگران از دست دادن غنایم بعد از حصول پيروزي اوليه بودند ،رخ داد.

با ترك تنگه توسط اين افراد، دشمن حمله کرد و صحنه جنگ عوض شد و مسلمانان شكست خوردند و اين افراد كه قبلا غم غنيمت داشتند، حالا از ترس جان فرار ميکردند.

جهت مطالعه ادامه پست و آیه مربوطه کلیک نمایید

[url=http://quranpuyan.com/yaf_postst437_brnchh-z-dst-ddh-yd-Gm-nkhwryd-khh-bh-Gmy-dygr-mbtl-my-shwyd.aspx][u]بر انچه از دست داده اید غم نخورید[/u][/url]
   آی پی: 86.57.3.192
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده
ali
4
ارسال شده : about 5 Years ago
avatar

رتبه: Advanced Member

گروه ها: Administrators , member , Moderator
تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49
ارسالها: 2223

تشکرها: 4 بار
29 تشکر دریافتی در 29 ارسال

بر انچه از دست دادید،تاسف نخورید و به انچه به شما داده شده شادمانی نکنید

مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ سوره حديد ايه 22

ﻫﻴﭻ ﻣﺼﻴﺒﺘﻰ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﻯ ﻧﻤﻰ ﺩﻫﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻓﺮﻳﻨﻴﻢ ﺩﺭ ﻟﻮﺡ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺛﺒﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ.(22)

لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ ﴿۲۳

تا بر انچه از دست دادید،تاسف نخورید و به انچه به شما داده شده شادمانی نکنید وخداوند هیچ متکبر فخرفروشی را دوست ندارد.

ﺁﺭﻯ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺳﻴﻠﻬﺎ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﺁﻓﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﻔﻮﺱ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﻴﺮﻫﺎ، ﻭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺩﺭﺩﻧﺎﻛﻰ ﻛﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﺭ ﻟﻮﺡ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺛﺒﺖ ﺍﺳﺖ.

ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺩﺍﻣﻨﮕﻴﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺩﻭ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ: ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻭ ﻛﻔﺎﺭﻩ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﺴﻴﺎﺭﻧﺪ، ﻇﻠﻤﻬﺎ، ﺑﻴﺪﺍﺩﮔﺮﻳﻬﺎ، ﺧﻴﺎﻧﺘﻬﺎ، ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﻧﺪﺍﻧﻢ ﻛﺎﺭﻳﻬﺎ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ.ﻭﻟﻰ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﻧﻘﺸﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻚ ﺍﻣﺮ ﺣﺘﻤﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻓﺮﺩ ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ، ﺣﺴﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻟﺬﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺒﻴﺎء، ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎء ﻭ ﺻﻠﺤﺎء ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ، ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺼﺎﺋﺒﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻮﺟﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻧﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ .

اكنون ببينيم فلسفه تقدير اين مصائب در لوح محفوظ و سپس بيان اين حقيقت در قرآن چيست؟
آيه مورد بحث پرده از روى اين راز مهم برداشته، مى‏گويد: «اين به خاطر آن است كه براى آنچه از دست داده‏ايد تأسف نخوريد، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد» (لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ).

اين دو جمله كوتاه در حقيقت يكى از مسائل پيچيده فلسفه آفرينش را حل مى ‏كند، چرا كه انسان هميشه در جهان هستى با مشكلات و گرفتاريها و حوادث ناگوار رو بروست، و غالبا از خود سؤال مى‏كند: با اين كه خداوند مهربان و كريم و رحيم است اين حوادث دردناك براى چيست؟
قرآن مى‏گويد: «هدف اين بوده كه شما دلبسته و اسير زرق و برق اين جهان نباشيد».
آرى اين مصائب شكننده تفاخر و غرور است، لذا در پايان آيه مى‏ افزايد:
«و خداوند هيچ متكبر فخر فروشى را دوست ندارد» (وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ).

برگزيده تفسير نمونه، ج‏5، ص: 108


براي توضيحات بيشتر به لينك زير در سوره حديد مراجعه نماييد
[url=http://quranpuyan.com/yaf_postst415_yh-18-24-Hdyd-br-nchh-z-dst-my-dhyd-tsf-nkhwryd-z-nchh-hm-bh-shm-ddh-srmst-nshwyd.aspx]بر مصيبتها تاسف نخوريد . در نعمتها سرمست نشويد[/url]
   آی پی: 46.32.24.197
پیغام شخصی پست الکترونیک
گزارش توهین و سوء استفاده

© 2025 Design by Mahdi