در آیه ی 58 سوره ی نساء دو موضوع مهم بیان شده است.
1. بازگرداندن امانات به صاحبان آن
2.عدالت در قضاوت و داوری
إِنَّ اللَّـهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا
صادقی تهرانی : خدا بهراستی شما را فرمان میدهد که امانتها را به صاحبانشان بازگردانید. و هنگامی که میان مردم داوری میکنید، به عدالت داوری کنید. همواره چه نیکوست چیزی که خدا به آن پند میدهد. بهراستی خدا بسی شنوای بینا بوده است
انصاریان : خدا قاطعانه به شما فرمان می دهد که امانت ها را به صاحبانش بازگردانید و هنگامی که میان مردم داوری می کنید، به عدالت داوری کنید. یقیناً [فرمان بازگردانیدن امانت و عدالت در داوری] نیکو چیزی است که خدا شما را به آن موعظه می کند؛ بی تردید خدا همواره شنوا و بیناست
مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در خصوص بند اول آیه به جز امانات مادی ، این آیه را شامل امانتهای معنوی از قبیل علوم و معارف حقه که باید به اهلش برسد نیز میدانند،و مخاطب این بخش از آیه را یهودیانی دانسته اند که به امانتهای الهی خیانت میکردند و با علم به اینکه دین خدا توحید است و دین توحید همان است که پیامبر اسلام بدان دعوت میکند و پیامبر اسلام همان است که تورات و انجیل نشانه های رسالت او را بیان کرده بود، کتمان کردند آنهم در وقتی که واجب بود به مردم اعلام کنند.