در سوره ي مباركه ي «يونس» اين نكته از سيدناالاستاد گذشت كه فرشتگان اگر چيزي را بخواهند مسئلت كنند ميگويند (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) يعني ذات اقدس الهي چون منزّه از نياز است نياز ما را برطرف ميكند با تسبيح خواسته ي خود را بيان ميكنند
اينكه در سوره ي مباركه ي «اسراء» دارد كه (إِن مِن شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ) براي همين جهت است انسان نيازمند است چه در دنيا چه در آخرت, نيازش را بايد كسي برآورده كند كه بينياز باشد چون نيازمند است به كسي مراجعه ميكند كه بينياز باشد و اين تسبيح است آن بينياز نيازِ اين نيازمند را برطرف ميكند اين نيازمندي كه حاجتش برآورده شده بايد حقشناسي كند ميشود تحميد
لذا تسبيح خدا با تحميدِ الهي همراه است (إِن مِن شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ) در اين بخشها هم تسبيح با تحميد غالباً همراه است
بهشتي اگر چيزي بخواهد ميگويد: (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) دعوايش اين است نسبت به يكديگر هم با سلام برخورد ميكنند وقتي خواستند از ذات اقدس الهي با تسبيح نيازشان برآورده شد ميگويند: (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ), (وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) پس اوّلين دعوا و خواسته ي آنها (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) است, آخرين دعواي آنها (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) است بهشتي نميگويد خدايا به من فلان ميوه را بده ميگويد: (سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ) آن معلوم است كه اين نيازمند است نيازمند به منزّه از نياز مراجعه ميكند آن منزّه از نياز حاجت اين را برآورده ميكند لذا اوّلش تسبيح است آخرش تحميد با يكديگر هم كه برخورد دارند برخورد سلامت هست كه (تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ).
تفسیر تسنیم سوره حج