قران پویان

تفسير و‌ تدبر قرآن انلاين-تالارگفتگوي قرآن پویان

پرسش و پاسخ و تحقيقات قرآني

پرسش و پاسخ قرآني

ایا بنی اسراییل پس از غرق فرعونیان، به مصر برگشتند و در انجا حاکم شدند؟

عنوان جدید ارسال پاسخ

ایا بنی اسراییل پس از غرق فرعونیان، به مصر برگشتند و در انجا حاکم شدند؟ - ایا سرزمین مقدس و سرزمین مبارک یکی است؟ ایات سوره اعراف و مائده چگونه قابل جمعند؟

farhang		1 ارسال شده : about 11 Months ago اشتراک گذاری
رتبه: Advanced Member گروه ها: Administrators , member تاریخ عضویت: 1390-2-31 17:53:20 ارسالها: 1239 تشکرها: 1 بار 49 تشکر دریافتی در 28 ارسال		سئوال ایا بنی اسراییل پس از غرق فرعونیان در رودنیل، به سرزمینشان برگشتند و در انجا حاکم شدند؟ خداوند در سه جا از قران بیان کرده که ان سرزمین را بنی اسراییل به ارث دادیم که صریحترین ان ایه 137 سوره اعراف است و اورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشارق الارض و مغاربها التی بارکنا فیها و تمت کلمت ربک الحسنی علی بنی اسراییل بما صبروا اما در سوره مائده جریان تمرد و سستی بنی اسراییل از دستور موسی مبنی بر ورود به سرزمین مقدس را بیان میکند يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ که سرانجام بدلیل عدم اطاعت بنی اسراییل محکوم به 40 سال سرگردانی و عدم ورود به ان سرزمین شدند. این دو دسته ایات چگونه قابل جمع است؟ مگر انکه سرزمین مقدس را متفاوت از سرزمین مبارک بدانیم. کلمات کلیدی: فرعون بنی اسراییل مصر بیت المقدس فلسطین مبارک ارث
آی پی: 151.238.63.141		پیغام شخصی پست الکترونیک گزارش توهین و سوء استفاده
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها ویرایش مخفي كردن ارسالهاي كاربر اضافه کردن به عنوان دوست

Guest		2 ارسال شده : about 11 Months ago اشتراک گذاری
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391-10-20 20:01:51 ارسالها: 815 تشکرها: 0 بار 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		نظر ايت اله جوادي املي در مورد سرزمين مقدس و سرزميني كه به بني اسراييل به ارث رسيد ﴿ادْخُلُوا اْلأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ﴾ اينها چه وقت وارد اين سرزمين شدند و چه وقت از مصر بيرون رفتند و چه وقت به بيت المقدس رسيدند اين خصوصياتي است كه قصه است اينها كه علم نيست قرآن هم منزه از آن است كه كتاب تاريخ باشد قرآن حكمت است در هر جرياني يك قصه است و يك حكمت اصلاً در كدام عصر بود چند سال قبل از ميلاد مسيح بود اينها را مي‌گويند اطلاعات اينها را مي‌گويند تاريخ كه علم نيست علم آن است كه برهان پذير باشد يك، بازده تهذيب و تربيت داشته باشد دو، آن كسي كه برهان‌پذير است آنها را ياد مي‌كند يك، آن چيزي كه بازده تربيتي دارد آنها را ذكر مي‌كند دو، اما حالا چند سال قبل از ميلاد مسيح بود؟ اصلاً در قرآن نيست در كدام قسمت بود؟ اصلاً در قرآن نيست اين سرزمين به صورت باز روشن بشود كه آيا اينها دوباره آمدند يا آن‌طوري كه بعضي مورخين نقل كردند در جريان مبارزه سِحر و معجزه و پيروزي اعجاز بر سِحر باعث شد كه بالأخره از آن به بعد سيزده سال حكمران مصر موساي كليم(سلام الله عليه) بود يعني فرعون به حبشه گريخت بعد از آن جريان و مالك رغاب رسمي مصر در طي سيزده وجود مبارك موساي كليم بود آنها دوباره تجهيز شدند فرعون و پسرش و اقوامش و درباريانش تجهيز شدند نيروها را بسيج كردند از حبشه آمدند مصر و اينها را فراري دادند اين جريان غرق براي آن طرف است اين را بعضي از مورخين نقل كردند بعضي از مورخين مصر نقل كردند خُب اين البته ما دليلي نداريم كه اين درست است ولي مي‌خواهيم بگوييم كه يك هم چنين تاريخي هم هست كه وجود مبارك موساي كليم سيزده سال در همان مصر حكومت مي‌كرد اگر يك چنين تاريخي باشد مؤيد آيه است مخالف آيه نيست و قرآن مشخص نفرمود كه اينها چه وقت حركت كردند يك مدتي در مصر بودند بعد هم آنها تجهيز شدند آمدند اينها را از مصر بيرون بكنند اينها دستور رسيد كه ﴿أَنْ أَسْرِ بِعِبادي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ فَاضْرِبْ لَهُمْ طَريقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لا تَخافُ دَرَكًا وَ لا تَخْشي﴾ بدان كه آنها شما را ادراك نمي‌كنند يعني نمي‌رسند به شما بعد هم اينها رفتند و از نيل گذشتند و آنها آمدند و غرق شدند حالا از آن به بعد وجود مبارك موساي كليم فرمود: ﴿ادْخُلُوا اْلأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ﴾ بعد وقتي هم بخواهيد وارد بشويد مي‌گويند يك كار آساني نيست يك مبارزه‌اي هم لازم است اينها گفتند: ﴿فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلاَ إِنَّا هَا هُنَا قَاعِدُونَ﴾ مقصود از سرزمين بيت المقدس مطلب دوم ‌آن است كه منظور از اين سرزمين چيست؟ چه در تفسيرهاي اهل سنت و چه در تفسير اماميه وجوهي براي اين سرزمين ذكر كردند: يكي اينكه منظور بيت المَقْدِس است، يكي اينكه منظور منطقه كوه طور و اطراف كوه طور و دامنهٴ كوه طور است، يكي اينكه منظور شام است، يكي اينكه منظور فلسطين و دمشق و مقداري از فلات اردن است. اين هم وجوه چهارگانه‌اي بود كه گفته شد و حصري در كار نيست، البته يك سرزميني است كه منزه از شرك است و منزه از آلودگي است. همين خدايي كه در جريان بني‌اسرائيل فرمود كه اينها ائمه شدند، فرمود که شما يادتان هست كه در مصر هيچ قدرت ذي حيات نداشتيد اما ﴿وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذينَ كانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ اْلأَرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتي بارَكْنا فيها﴾، شما اين صحنه‌ها را به ياد بياوريد که شما در خانه‌تان امنيت نداشتيد ولي الآن اين كشور پهناور مصر زير پاي شماست. آن را در سورهٴ مباركهٴ «اعراف» آيه 137 بيان كرد و فرمود: ﴿وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذينَ كانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ اْلأَرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتي بارَكْنا فيها﴾ که اين ﴿بارَكْنا فيها﴾ همان سرزمين مقدس را هم شامل مي‌شود كه در سورهٴ مباركهٴ «اسراء» آيه اولش اين است كه ﴿سُبحانَ الِذِي أسری بِعَبده لَيلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَي الْمَسْجِدِ اْلأَقْصَي الَّذي بارَكْنا حَوْلَهُ﴾. فرمود که بسياري از اين مناطق پر بركت را ما ميراث شما مستضعفان قرار داديم، البته يك مقدار قبل از سرگرداني در تيه بود و يك مقدار بعد بود که بايد بحث تاريخي آن را حل كند كه چگونه اينها به مصر برگشتند؟ يا اگر منظور از ﴿مَشارِقَ اْلأَرْضِ وَمَغارِبَهَا﴾ غير مصر است بعد از آن سرگردانيِ در تيه به آن سرزمين رسيدند که اين البته مربوط به اين است كه ما به سورهٴ مباركهٴ «اعراف» ـ به خواست خدا ـ برسيم تا آيه 137 روشن بشود كه اين سرزمين وسيعي كه خدا نصيب بني‌اسرائيل كرد چه بود؟ تفسیر تسنیم سوره مائده اين جريان ارضي كه ذات اقدس الهي به اينها وعده داد كدام ارض است اولاً به كدام ارض وعده داد يك، آيا به آب و به آن سرزمين رسيدند يا نه اين دو، ارضي كه وعده داد در بخشهاي ديگر آياتي هست كه سرزمين بيت المقدس و اينها را خدا به اينها وعده داد ارض موعود و موعد اينها همين است كه ﴿ادْخُلُوا اْلأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ﴾اينها وارد سرزمين بيت المقدس شدند ما شواهد تاريخي برخلاف آيه‌اي نيافتيم ظاهر آيه اين است كه سرزمين مصر را ذات اقدس الهي به موساي كليم و مؤمنين به موساي كليم وعده داد و آنها را هم اسكان داد موساي كليم در آيه 128 و 129 سوره اعراف به اين صورت فرمود: ﴿اسْتَعِينُوا بِاللّهِ وَاصْبِرُوا إِنَّ الأرْضَ لِلّهِ يُورِثُهَا مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ﴾ ظاهر اين ارض همان است كه اينها در همان جا بودند و فرعون بر آنجا سلطه داشت چون فرعون گفته بود كه ﴿إِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُون﴾ موساي كليم فرمود نه اين چنين نيست زمين كه براي فرعون نيست براي خداست به هر كه بخواهد ارث مي‌دهد بعد هم در آيهٴ 129 فرمود: ﴿عَسَي رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الأرْضِ﴾ ﴿وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الأرْضِ﴾ يعني شما را خليفه عدو الله قرار بدهد ﴿عَسَي رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ﴾ يك، ﴿وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الأرْضِ﴾ يعني دشمن شما را ببرد و شما را خليفه او قرار بدهد در خلف و پشت سر او بياورد اين دو، 👈👈معنايش اين نيست كه دشمن شما كه فرعون است او در مصر حكومت مي‌كند او را از بين ببرد بعد شما را در بيت المقدس جا بدهد گرچه فلسطين و شام همه اينها زير مجموعه سياستهاي مصري بودند حكومت مصر آنجا هم نفوذ و حضور داشت ولي ظاهرش اين است كه فرمود دشمن شما را مي‌برد و شما را خليفه قرار مي‌دهد يعني خليفه فرعون قرار مي‌دهد بعد از او شما را حاكم مي‌كند ﴿عَسَي رَبُّكُمْ أَنْ يُهْلِكَ عَدُوَّكُمْ وَيَسْتَخْلِفَكُمْ فِي الأرْضِ فَيَنْظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ﴾ آن‌گاه در آيهٴ 137 همين سورهٴ مباركهٴ «اعراف» كه محل بحث است فرمود ما فرعون را غرق كرده‌ايم ﴿وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الأرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا﴾ خُب آنجا موساي كليم فرمود كه اميد هست كه خدا دشمن شما را از بين ببرد و شما را جانشين او قرار بدهد براي اينكه زمين براي خداست خدا حالا دارد به وعده‌اش وفا مي‌كند فرمود ما فرعون را از بين برديم و زمين را به بني‌اسرائيل ارث داديم خُب ظاهرش اين است كه همان سرزمين مصر ديگر و اگر كسي بگويد اين زمين مقيّد است به بركت ﴿مَشَارِقَ الأرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا﴾ و اين مخصوص سرزمين شام و كنعان و آن منطقه است اين تام نيست براي اينكه گرچه آنجا يك سرزمين پربركت است به شهادت همان آياتي كه قبلاً خوانده شد ﴿سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَي بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَي الْمَسْجِدِ الأقْصَي الَّذِي بَارَكْنَا﴾ گرچه آن سرزمين را خدا سرزمين مبارك مي‌داند ولي بركت اختصاصي به آن سرزمين ندارد اولاً در سورهٴ مباركهٴ «شعراء» بركتهاي فراواني را از مصر ياد مي‌كند مي‌فرمايد آيهٴ 57 به بعد سورهٴ مباركهٴ «شعراء» اين است كه ﴿فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ٭ وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيم ٭ كَذلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾ ما فرعونيان را از جاي پربركت بيرون رانديم و بني‌اسرائيل را وارث اينها كرديم خُب اين ظاهرش اين نيست كه بني‌اسرائيل وارث مصر شدند؟ ﴿فَأَخْرَجْنَاهُم﴾ يعني آل‌فرعون را ﴿مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ﴾ از سرزميني كه باغهاي فراوان داشت، چشمه‌هاي فراوان داشت و گنجهاي فراوان داشت و جاي با كرامت ظاهري بود ﴿وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾ معلوم مي‌شود بني‌اسرائيل وارث همان سرزميني بودند كه فرعون در آنجا متنعم بود چه اينكه مشابه آيات سورهٴ مباركهٴ «شعراء» در سورهٴ «دخان به اين صورت ياد شده است آيهٴ 24 به بعد سورهٴ مباركهٴ «ذاريات» اين است كه ﴿فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلاً إِنَّكُم مُتَّبَعُون ٭ وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُندٌ مُغْرَقُون ٭ كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُون ٭ وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيم ٭ وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِين ٭ كَذلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْماً آخَرِينَ﴾[23] قوماً آخرين كه همينها بودند ديگر خُب پس ظاهر اين آيات آن است سرزمين مصر هم سرزمين پربركت بود جريان عادي هم مساعد است براي اينكه نه منطقه قطبي است نه خيلي منطقه استوايي است نه كم آب است هم محيط زيستش مناسب است هم آب فراوان دارد خُب منطقه‌اي كه هوايش مساعد باشد زمينش هم زرخيز باشد آب فراواني در اختيار داشته باشد اين از هر جهت متنعم است ديگر آن روز كه روزگار صنعت نبود براي اينها روزگار كشاورزي و دامداري بود جنات بود عيون بود مقام رفاه بود اينها را داشتند. منظور آن است كه اين سرزمين پربركت مي‌تواند خود مصر هم باشد حالا ملاحظه فرموديد آيه سورهٴ مباركهٴ «اسراء» چه شهادت خوبي مي‌دهد . در بخش پاياني سورهٴ مباركهٴ «اسراء» آيه 103 و 104 اين است فرمود: ﴿فَأَرادَ أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ اْلأَرْضِ﴾ فرعون خواست اينها را ريشه‌كن كند ﴿مِنَ الأرْضِ﴾ يعني از مصر ديگر فرعون خواست موساي كليم و مؤمنين به موسي را از مصر ريشه‌كن كند ﴿فَأَرادَ أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ اْلأَرْضِ﴾ اين ارض همان سرزمين مصر است ﴿فَأَغْرَقْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ جَميعًا ٭ وَ قُلْنا مِنْ بَعْدِهِ لِبَني إِسْرائيلَ اسْكُنُوا اْلأَرْضَ﴾ ما فرعون و قومش را هلاك كرديم در دريا ريخيتم بعد به بني‌اسرائيل گفتيم شما حالا ساكن ارض باشيد نه يعني فرعون خواست اينها را از مصر بيرون كند ما فرعون را غرق كرديم بني‌اسرائيل در بيت المقدس و فلسطين جا داديم! آخر اين با ظاهر آيه هماهنگ نيست ظاهر اين آيه اين است كه در همان مصر اينها حاكم شدند ﴿وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرائِيلَ اسْكُنُوا الأرْضَ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفاً﴾ آيه محل بحث در سورهٴ «اعراف» اين است كه ﴿دَمَّرْنا ما كانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ وَ ما كانُوا يَعْرِشُونَ﴾ ما آن ساختار نظام فرعوني را به هم زديم و زمين را ارث موسي و مؤمنين به موسي قرار داديم اين مي‌سازد به اينكه اينها را دور انداختند بعد سرزمين مصر را در اختيار موسي قرار دادند يك چند سالي كه مورخ مصري نقل مي‌كند بعد از غرق هم دوباره البته آمدند آن ديگر شايد طول بكشد آن يك تاريخ ديگري مي‌طلبد كه بعد از غرق آماده باشند اما اينكه فرمود: ﴿دَمَّرْنا ما كانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ﴾ آنها چندين كار را مي‌كردند يك سلسله كارهاي تبليغاتي داشتند كه سِحر و امثال ذلك بود ما گفتيم كه ﴿تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ﴾ يك، يك سلسله كارهاي اتعباد و استعمار و استضعاف و اينها را هم برداشت دو، يك سلسله كارهاي ديگري بود كه فرعون به هامان گفت: ﴿يا هامانُ عَلَي الطِّينِ فَاجْعَلْ لي صَرْحًا لَعَلّي أَطَّلِعُ إِلى إِلهِ مُوسي﴾[53] آن گونه از رصدخانه‌ها يا كاخهايي را كه در جنبه ضد ديني به كار مي‌رفت آنها را هم تدمير كردند سه، آن بناهايش هم كه ﴿أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنينَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ﴾از بين برد چهار، تدمير يعني دمار را در وسط چيزي راه دادن دمار يعني هلاك تدمير يعني هلاكت را در اين دستگاه راه انداختن فرمود ما آنچه را كه اينها داشتند اينها را به وسيله نفوذ دمار و هلاك از بين برديم آن‌گاه اين سرزمين را در اختيار محرومان و مستضعفان قرار داديم غرض اين است كه قرآن مخالف با تاريخ نخواهد بود. تفسیر تسنیم سوره اعراف حالا که اينها غرق شدند، خداي سبحان مي‌فرمايد که اينها پنج چيز را به ارث گذاشتند؛ البته اينها به عنوان نمونه است؛ يعني تمام اموال آنها جا مانده است. فرمود که وقتي اينها مُردند و غرق شدند: ﴿كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ﴾؛ باغ‌هاي فراوان، ﴿وَ عُيُونٍ﴾؛ چشمه‌هاي فراوان، ﴿وَ زُرُوعٍ﴾ مزرعه‌ها و کشاورزي‌ها، ﴿وَ مَقَامٍ كَرِيمٍ﴾؛ منزلت‌هاي خوب و برجسته و مرفّهانه، ﴿وَ نَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ﴾، اين پنج مورد؛ تمام اينها را ترک کردند، ﴿كَذلِكَ وَ أَوْرَثْنَاهَا قَوْماً آخَرِينَ﴾؛ ما اينها را به يک گروه ديگر داديم. بني‌اسرائيل به حسب ظاهر به دو گروه تقسيم شدند: يک عده اهل هجرت بودند که با موساي کليم(سَلامُ اللهِ عَلَيهِ) مأمور شدند که حرکت کنند: ﴿فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلاً﴾ و عدّه‌اي هم ظاهراً در همان مصر ماندند که از آيه 59 سوره مبارکه «شعراء» برمي‌آيد که اين گروه در همان مصر ماندند و وارث سرزمين‌ها، باغ‌ها و بوستان‌هاي آلِ فرعون شدند، چون در آيه 57 به بعد همان سوره «شعراء» دارد: ﴿فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ ٭ وَ كُنُوزٍ وَ مَقَامٍ كَرِيمٍ ٭ كَذلِكَ وَ أَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾،بعد فرمود: ﴿فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ﴾، پس معلوم مي‌شود که بني‌اسرائيل دو گروه شدند: يک عدّه مهاجر که در خدمت موساي کليم(سَلامُ اللهِ عَلَيهِ) بودند و يک عدّه هم که در همان سرزمين خودشان ماندند. اينها که ماندند ﴿أَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ﴾ و آنها را که وجود مبارک موساي کليم به همراه برد، آنها حالا دوباره برگشتند به مصر يا برنگشتند که مرحوم امين‌الاسلام و ديگران نظرشان اين است، البته اين آسان نيست؛ ظاهراً آنها در همان سرزمين سينا و فلسطين ماندند، بازگشت آنها به مصر اگر از راه کِشتي بود که ممکن بود و اگر از راه خشکي بود ممکن بود؛ ولي به هر حال بعيد بود و نقل نکردند آنها که رفتند به سرزمين فلسطين و سينا به مصر دوباره برگشتند! در نتيجه همان‌هايي که در مصر بودند و مهاجرت نکردند، وارث «زروع» و «جنّات» و باغ و بوستان‌هاي آلِ فرعون شدند؛ اين جريان دو قسمت تقسيم شدنِ بني‌اسرائيل بود. تفسیر تسنیم سوره دخان
آی پی: 81.91.144.83		پیغام شخصی پست الکترونیک گزارش توهین و سوء استفاده
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها ویرایش مخفي كردن ارسالهاي كاربر اضافه کردن به عنوان دوست

ali		3 ارسال شده : about 11 Months ago اشتراک گذاری
رتبه: Advanced Member گروه ها: Administrators , member , Moderator تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49 ارسالها: 2223 تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال		پاسخ و اظهار نظر چند تن از اساتيد و قران پژوهان به سئوال بالا در يك گروه قراني 1-سلام ظاهرا ارض مورد نظر آیه سوره اعراف سرزمین فلسطین است چنانچه آیه اول سوره اسراء نیز موید آن است. متون مذهبی یهود ذکری از بازگشت بنی‌اسرائیل به مصر پس از غرق شدن فرعون نکرده اند و داستان خروج بنی‌اسرائیل از مصر در کتاب خروج نیز بر مهاجرت بنی‌اسرائیل از سرزمین مصر به سمت سرزمین موعود (کنعان یا همان فلسطین) تمرکز دارد.درست است که بنی اسرائیل در زمان هارون و موسی هرگز وارد ارض مقدس نشدند و در مقابله با عمالقه از دستورات الهی سرباز زده و چهل سال در صحرای سینا سرگردان شدند ولی نهایتا در زمان یوشع بن نون وارد ارض مقدس شدند. اشاره آیه سوره اعراف نیز می تواند به ورود بنی اسرائیل به کنعان در زمان یوشع باشد. ظاهرا در طول سفر چهل‌ساله در بیابان، بنی‌اسرائیل گاهی از شرایط سخت گلایه می کردند و حتی تمایل به بازگشت به مصر نشان می دادند(کتاب اعداد)اما این تمایل هرگز عملی نشد و خداوند آن‌ها را به ادامه مسیر به سمت کنعان هدایت کرد.حتی در کتاب تثنیه خداوند به بنی‌اسرائیل هشدار می‌دهد که دیگر هرگز به مصر بازنگردند و یهود از این امر به عنوان یک فرمان الهی یاد می کنند. 2-سلام ممنون اما ایات 57تا 59 سوره شعرا کاملا صراحت دارد که همان زمین فرعونیان که قاعدتا مصر است را بنی اسراییل به ارث بردند فرهنگ 3- سلام مجدد ظاهرا کتیبه‌های حکاکی‌شده در معابد مصر، مانند معبد کارناک، و نامه‌های تل العمارنه (Amarna Letters) نشان می‌دهند که فرعون‌ها بر مناطق فلسطین و شام نفوذ داشتند و حکمرانان محلی آنجا تابع فرعون بودند.صحرای سینا به عنوان بخشی از قلمرو مصر و مکانی برای استقرار پادگان‌های نظامی ذکر شده است.فلسطین و بخش‌هایی از شام (مانند سوریه امروزی) در این دوره تحت سلطه مصر قرار داشتند. فرعون‌ها به ویژه برای کنترل مسیرهای تجاری و مقابله با تهدیدات خارجی، این مناطق را تصرف و مدیریت می‌کردند. آیات سوره شعرا و اعراف از سرنگونی حکومت فرعون و به ارث رسیدن مناطق حکومتی وی به بنی اسرائیل سخن می گوید و این امر لزوما به معنای برگشت به مصر( به ویژه قسمت های شرقی که بنی اسرائیل از زمان حضرت یوسف در آنجا ساکن شدند ) نمی باشد. الله اعلم 4-سلام با تشکر اگر همه این زمین ها در قران، همان فلسطین است، و قوم موسی هم باید برای ورود به ان با عمالقه می جنگیدند، پس به ارث گذاشتن چه مفهومی دارد؟!! در حالیکه قران بعد از سقوط فرعون بشارت بارث بردن این سرزمین را بارها تکرار کرده است. فرهنگ 5-با سلام وعرض ارادت بنی‌اسرائیل پس از خروج از مصر و ورود به سرزمین مقدس (کنعان) بر مناطق مختلفی تسلط یافتند که در کتاب‌های تاریخی و مذهبی توصیف شده است. این تسلط به مرور زمان و طی چندین دوره تاریخی گسترش یافت.ابتدا پس از ورود به سرزمین مقدس (به رهبری یوشع بن نون) شهرهایی مانند اریحا را فتح کردند.و مناطق اصلی تحت کنترل فلسطین کنونی ، اردن غربی،لبنان جنوبی و بخش هایی از سوریه بود. در دوره پادشاهی متحد اسرائیل که دوره داوود و سلیمان بود عمون ، ادوم و دمشق فتح شد و به تدریج سایر مناطق مانند صحرای نقب به تصرف آنان در آمد. من از آیاتی که از به ارث بردن زمین توسط بنی اسرائیل سخن می گویند چنین می فهمم که غلبه بر فرعون مقدمه ای بود برای فتح مناطق تحت حاکمیت وی(همان ادعای فعلی از نیل تا فرات). شاید دقت به این نکته نیز مفید فایده باشد که در تمامی این آیات، بنی اسرائیل به صورت کلی مورد خطاب اند و نه فقط همراهان موسی.آن حضرت قبل از فرمان حمله به ارض مقدس از نعمت پادشاهی که خداوند به آنان عطا کرده است سخن می گوید ( و جعلکم ملوکا) در حالی که حکومت از زمان یوشع بن نون رسما به دست بنی اسرائیل افتاد.به هر حال خوشحال خواهم شد که از نظرات اساتید محترم هم استفاده کنم. 6-سلام با نظر دکتر ... موافقم . دلایل تاریخی را ایشان فرمودند اما از نظر تفسیری به نظرم آیه سوره اعراف آشکارا به سرزمین شام اشاره دارد. توصیف «التی بارکنا فیها» چنان که در سوره اسراء آمده به سرزمین شام و فلسطین اختصاص دارد. در باره آیه ۵۹ سوره شعرا عرضم این است که این آیه یک جمله معترضه در میان داستان بنی اسرائیل است ,و به آیه ۱۳۷ سوره اعراف اشاره دارد و هم مضمون با آن است. به قول مرحوم گنجه‌ای اگر آن را در پرانتز بگذاریم مشکل حل می‌شود
آی پی: 81.91.144.83		پیغام شخصی پست الکترونیک گزارش توهین و سوء استفاده
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها ویرایش مخفي كردن ارسالهاي كاربر اضافه کردن به عنوان دوست

ali		4 ارسال شده : about 10 Months ago اشتراک گذاری
رتبه: Advanced Member گروه ها: Administrators , member , Moderator تاریخ عضویت: 1390-3-24 21:55:49 ارسالها: 2223 تشکرها: 4 بار 29 تشکر دریافتی در 29 ارسال		نگاهي به ايات فوق در تفسير اقاي عبدالعلي بازرگان اعراف:137 وَأَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذِينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَمَغَارِبَهَا الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُوا وَدَمَّرْنَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَقَوْمُهُ وَمَا كَانُوا يَعْرِشُونَ و مشرق‌ها و مغرب‌هاي سرزميني را که در آن برکت بخشيده بوديم، 177 به قومي که به ضعف [و ذلّت] کشيده شده بودند 178 به ميراث داديم و [به اين ترتيب] کلام نيکوي پروردگارت 179 [=وعدة او در ياري و نجات مؤمنين] به خاطر صبر و استقامتشان به تماميت رسيد 180 [=تحقّق يافت] و آنچه را فرعون و قومش [از کاخ‌هاي باشکوه] ساخته و آنچه [از بناها و باغ‌ها که] برافراشته بودند ويران ساختيم. ______________ 177- اصطلاح «الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا»، در آيات 71 (21:71) و 81 سوره انبياء (21:81) ، در وصف سرزمين شام و فلسطين، که ابراهيم به آن ديار هجرت کرد و سليمان آن را آباد کرد، و نيز در وصف «مسجد الاقصي»، که پيرامونش (اورشليم) برکت يافته بود (اسراء 1 (17:1) - ...إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ...) آمده است. با فروپاشي نظام فرعوني در مصر، آن سرزمين، که به مراتب آبادتر از سرزمين خشک مصر بودند، آزاد گرديد و بني‌اسرائيل به زادگاه پيامبران ابراهيم (از نسل اسحق) بازگشتند. جمع آوردن اسامي مشارق و مغارب، که ناشي از تفاوت طلوع و غروب خورشيد در هر منطقه‌اي از زمين مي‌باشد، اشاره‌اي است به گستردگي مکاني بني‌اسرائيل در ادوار بعدي (به خصوص در دوران پادشاهي داوود و سليمان). 178- استضعاف (در باب استفعال)، به ضعف و ناتواني گرفتار شدن ملت‌ها توسط مستبدين جبّار است. «مستضعف» الزاماً مساوي فقير و بي‌نوا نيست، مستکبر نيز الزاماً ثروتمند نيست. هم طبقات مرفه ممکن است به استضعاف سياسي کشيده شوند و از حقوق اوليه خود محروم گردند، و هم در طبقات فقير خودخواهی و تکبر نمود آشکار پيدا کند. استضعاف و استکبار را تنها در بُعد اقتصادي و معادل کارگر و سرمايه‌دار ديدن، ناشي از نفوذ انديشه مارکسيسم در فرهنگ انقلاب ما بود. 180- در آية 126 اين سوره (7:126) ، از «صبر» و مقاومت پيشتازاني از نظام فرعون (ساحران) در پيوستن به موسي و جانبازي آنان در راه حق ياد کرد و در اين آيه در توصيه موسي به استعانت از ربّ و «صبر» در برابر دشمن. همين عامل کليدي بود که سرانجام قوم به بردگي گرفته شده بني‌اسرائيل را بر بزرگترين نظام استبدادي عالم پيروز ساخت. دخان:28 كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ اين چنين ما [تمامي] آن‌ها را به مردماني ديگر به ارث سپرديم [=نظام بعدي وارث اين نعمات شد]. مائده:21 يَاقَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ اي قوم من، به سرزمين مقدسي كه خدا بر شما مقرّر داشته درآييد و [از ترس دشمنان] به عقب باز نگرديد [=فرار نكنيد] كه در اين صورت زيانكار خواهيد شد. 80 __________ 80- سرزمين مقدس [شامات] همان منطقه و مهد پيامبران بزرگي از نسل ابراهيم، يادآور مجاهدت‌هاي آنان در راه توحيد و حاوي آثاري از اماكن عبادي آنان بوده است كه توسط جباراني به اشغال درآمده بود، بني‌اسرائيل در اصل متعلق به همين سرزمين بودند و اقامتشان در مصر، پس از هجرت يوسف و انتقال خاندانش به آن سرزمين رخ داده است. سرزمين مقدس شامل فلسطين و اطراف آن [سوريه و اردن فعلي] مي‌باشد. ايشان در سوره اعراف به ازادي سرزمين مقدس پس از سقوط فرعون در مصر اشاره كرده اما در سوره مائده به تحت اشغال بودن ان توسط جباران حتي پس از سقوط فرعون و زمان ورود بني اسراييل به ان خبر داده است كه ظاهرا با هم قابل جمع نيست يا نيازمند رفع ابهام است.
آی پی: 81.91.144.83		پیغام شخصی پست الکترونیک گزارش توهین و سوء استفاده
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها ویرایش مخفي كردن ارسالهاي كاربر اضافه کردن به عنوان دوست

Guest		5 ارسال شده : about 10 Months ago اشتراک گذاری
رتبه: Guest گروه ها: Guests تاریخ عضویت: 1391-10-20 20:01:51 ارسالها: 815 تشکرها: 0 بار 17 تشکر دریافتی در 16 ارسال		در قران چند بار کلمه مصر بکار رفته است. ایا مراد ،همان سرزمین مصر است یا شهر به معنای عام؟ مصر: ؛ مصر: حدّ و مرز ميان دو چيز يا دو قطعه زمين. شهر را از آن رو مصر گويند كه محدود است در قاموس و اقرب و منجد مصر را شهر معني كرده نه مملكت. راغب گفته: مصر بهر بلد ممصور (محدود) گفته ميشود در المنجد گفته: مصر شهر قاهره است و بهمۀ مملكت نيز گفته ميشود. اين كلمه پنج بار در قرآن كريم ذكر شده در چهار محل مراد از آن مصر فرعون است و ظاهرا گاهي مراد از آن شهر است مثل وَ أَوْحَيْنٰا إِليٰ مُوسيٰ وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّءٰا لِقَوْمِكُمٰا بِمِصْرَ بُيُوتاً وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً يونس: ۸۷. و شايد از وَ قٰالَ الَّذِي اشْتَرٰاهُ مِنْ مِصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوٰاهُ يوسف: ۲۱. و از وَ قٰالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِنْ شٰاءَ اللّٰهُ يوسف: ۹۹. نيز شهر مراد باشد. ولي از أَ لَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَ هٰذِهِ الْأَنْهٰارُ تَجْرِي مِنْ تَحْتِي … زخرف: ۵۱. ظاهرا مراد مملكت است … اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَكُمْ مٰا سَأَلْتُمْ بقره: ۶۱. اين سخن موسي عليه السّلام به بني اسرائيل است آنگاه كه از او عدس، پياز، گندم و غيره خواستند بقولي مراد از آن مصر است در اينصورت صرف آن در اثر خفّت است چنانكه راغب گفته و بقولي مراد شهري از شهرها بود يعني بشهري از شهرها وارد شويد آنچه خواهيد بدست آوريد. [قاموس قران - مصر: ؛ ج ۶، ص: ۲۶۰ - صفحه۱۹۸۶] ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان طباطبایی، محمد حسین ، جلد 11 ، صفحه 117 آن كس از مردم مصر كه وى را خريده بود به زن خود گفت: منزلت وى را گرامى بدار شايد ما را سود دهد يا به فرزنديش گيريم یوسف 21 ترجمه انصاریان انصاریان، حسین ، صفحه 247 پس زمانى كه بر يوسف وارد شدند، پدر و مادرش را كنار خود جاى داد و گفت: همگى با خواست خدا [آسوده خاطر و] در كمال امنيت وارد مصر شويد یوسف 99 ترجمه انصاری انصاری، مسعود ، صفحه 493 و فرعون در[ميان]قومش ندا داد،گفت:اى قوم من،آيا فرمانروايى مصر و اين جويباران كه از فرودست[كاخ]من روان است،از آن من نيست‌؟آيا نمى‌بينيد؟ زخرف 51 ترجمه استادولی استادولی، حسین ، صفحه 9 و آن‌گاه كه گفتيد: اى موسى، هرگز بر يك خوراك تاب نخواهيم آورد، پس پروردگارت را در حق ما بخوان تا براى ما از آن‌چه زمين مى‌روياند از سبزى و خيار و سير (يا گندم) و عدس و پياز برآورد! موسى گفت: آيا آن‌چه را كه پست‌تر است به‌جاى آن‌چه بهتر است خواستاريد؟! [اينك كه نمى‌خواهيد قانع و سربلند زندگى كنيد] به شهرى [كه دلخواه شماست، يا سرزمين مصر] درآييد كه براى شما آن‌چه خواسته‌ايد فراهم باشد بقره 61 به نظر میرسد تنها در ایه 61 سوره بقره است که مترجمان، مصر را به معنای شهر گرفته اند و در سایر موارد همان کشور مصر گرفته اند
آی پی: 151.238.63.84		پیغام شخصی پست الکترونیک گزارش توهین و سوء استفاده
پروفايل كاربر نمايش تمام ارسالهاي كاربر نمایش قدردانی ها ویرایش مخفي كردن ارسالهاي كاربر اضافه کردن به عنوان دوست

© 2025 Design by Mahdi